Στο πλαίσιο του εκθεσιακού θεσμού "Πλόες" που οργανώνει κάθε καλοκαίρι το Ίδρυμα Π. και Μ. Κυδωνιέως της Άνδρου, παρουσιάζεται φέτος και με γενικό τίτλο "Μνήμες και Πραγματικότητα", το έργο δύο σημαντικών ζωγράφων και δασκάλων: του ομότιμου καθηγητή της Α.Σ.Κ.Τ. Δημοσθένη Κοκκινίδη και του τακτικού καθηγητή του Ε.Μ.Π. Σωτήρη Σόρογκα.

Οι δύο ζωγράφοι θα εκθέσουν αντιπροσωπευτικά, γνωστά, άγνωστα, αλλά και νέα έργα τους, στους χώρους του ιδρύματος, διατηρώντας ο καθένας την αυτοτέλεια του ιδιώματός του.
Τα κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των δυό κορυφαίων δημιουργών, είναι ότι ανήκουν στην ίδια γενιά, έχοντας ο καθένας χωριστά διαπραγματευτεί το χώρο, φυσικό και μεταφυσικό, καθώς και τα πλστικά προβλήματα της φόρμας.
Και τους δύο καλλιτέχνες έχουν απασχολήσει, σε κοινωνικό, ηθικό και πνευματικό επίπεδο, οι διανθρώπινες σχέσεις, η φύση και ο διάλογος του ατόμου με τον εαυτό του. Στη ζωγραφική τους παρουσιάζεται η αισθητή και υπεραισθητή πραγματικότητα, μέσα από μια διαπολιτισμική μνήμη όπως την εμφανίζουν τα αιτήματα της εποχής μας.

Στο εικαστικό πεδίο, οι δύο αυτοί ζωγράφοι δημιούργησαν έργα αντλώντας στοιχεία από την παράδοση κι εκφράζοντάς τα μέσα από τα ιδιώματα του μοντερνισμού. Η ζωγραφική τους συνδυάζει την παραστατικότητα με την αφαίρεση, ενώ οι συγκινησιακές αντιδράσεις που προκαλεί εμπερικλείουν μια κριτική και αναθεωρητική διάσταση, η οποία εστιάζει στη φύση, στο ποιόν, στα είδη και στον τρόπο του εικονισμού. Το θέμα δεν είναι αυτοσκοπός στα έργα τους, αλλά μέσον, λειτουργώντας αλληγορικά.
Μέσα από τους εκτιθέμενους πίνακες των δύο αυτών καλλιτεχνών, διακρίνεται όχι η "ελληνικότητα" (με τους φαύλους ιδεολογισμούς της), αλλά η εντοπιότητα με όρους πνευματικής ηθικής κι αισθητικής διάστασης, ενώ η αναδυόμενη νοσταλγία, σχετιζόμενη με τη μνήμη, μετατρέπεται στα έργα τους σε νόστο, που ανακαλεί αρχετυπικές καταστάσεις, καθώς η σημασία των παριστανομένων παραμένει πολυεπίπεδη.

Το οικείο μετατρέπεται σε παράδοξο και αλλότριο, με υπονόμευση των συμβάσεων. Στα έργα του Δημοσθένη Κοκκινίδη παρατηρείται ένας αποσυμβολισμός αναφορικά με τα χρώματα (π.χ. το κόκκινο συχνά δεν αντιστοιχεί στη χαρά, αλλά στην ασφυκτική καταπίεση), ενώ στα έργα του Σωτήρη Σόρογκα ο αποσυμβολισμός εστιάζεται στο φως που δε φωτίζει, αλλά φθείρει και εξαχνώνει τα αντικείμενα.

Η όποια παραστατικότητα στα έργα και των δύο εκφράζεται αντινατουραλιστικά, εμφανίζοντας έναν ρεαλισμό απρόσωπο που αναδύει εικονιστικές πτυχές, οι οποίες έρχονται στην επιφάνεια από το συλλογικό υποσυνείδητο, φωτίζοντας εν τέλει υπαρξιακά και μεταφυσικά προβλήματα του ανθρώπου, ως εγγενή προβλήματα της ίδιας της ζωγραφικής.

Η έκθεση των δύο καλλιτεχνών, που επιμελείται η κριτικός και ιστορικός τέχνης Αθηνά Σχινά, εγκαινιάζεται το Σάββατο 26 Ιουλίου στο Ίδρυμα Π. και Μ. Κυδωνιέως και θα διαρκέσει μέχρι και την 28η Σεπτεμβρίου. Συνοδεύεται από έγχρωμο δίγλωσσο κατάλογο, τον οποίο έχει επίσης επιμεληθεί η Αθηνά Σχινά, κείμενα της οποίας περιλαμβάνονται στις σελίδες του, μαζί με φωτογραφίες των έργων.