Στη "φάκα" της ελληνικής κρίσης πιάστηκε ο Μίκυ Μάους

02.09.2013
Σταματά μετά από 48 χρόνια η έκδοση του περιοδικού Μίκυ Μάους στην Ελλάδα, σύμφωνα με την ανακοίνωση του εκδότη των περιοδικών Κόμιξ, Χρήστου Τερζόπουλου.

Σταματά μετά από 48 χρόνια η έκδοση του περιοδικού Μίκυ Μάους στην Ελλάδα, σύμφωνα με την ανακοίνωση του εκδότη των περιοδικών Κόμιξ, Χρήστου Τερζόπουλου.

Το περιοδικό Μίκυ Μάους ξεκίνησε να εκδίδεται την 1η Ιουλίου 1966 και μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει περισσότερα από 2.400 τεύχη.

Η ανακοίνωση του εκδότη στο Facebook αναφέρει:

Μερικά πράγματα όπως ο κυβερνητικός ανασχηματισμός, η υποτίμηση του νομίσματος και το κλείσιμο εφημερίδας ή περιοδικού δεν ανακοινώνονται εκ των προτέρων.

Η διακοπή της έκδοσης των περιοδικών δεν ήταν μια επιπόλαια και ξαφνική επιλογή. Εδώ και πολλούς μήνες, από την αρχή του χρόνου, είχαμε επαφές και διαπραγματευόμασταν για να βρούμε βιώσιμη λύση για τα περιοδικά. Χρειάζετε ψυχικό σθένος να γίνονται διαπραγματεύσεις με νηφαλιότητα και σύνεση χωρίς να μεταφερθεί η αγωνία στους συνεργάτες μας.

Έως την τελευταία στιγμή κρατούσαμε την σπίθα ζωντανή μήπως μπορέσει να συνεχιστεί η έκδοση των περιοδικών. Συνεχίσαμε να κάνουμε αυτό που γνωρίζαμε να κάνουμε πάντοτε. Να να εκδίδουμε περιοδικά που να είναι όσο καλύτερα μας επέτρεπαν οι συνθήκες να φτιάξουμε. Και αυτό θα ξανακάνουμε όταν μας το επιτρέψουν οι καιροί. Δείγματα της εργασίας μας έχετε, τελευταία απόδειξη το βιβλίο του Γκόντφρεντσον.

Δυστυχώς δεν μπορώ να επεκταθώ περισσότερο πάνω σε αυτό το θέμα επειδή η εμπιστευτικότητα των διαπραγματεύσεων δεν το επιτρέπει. Όμως πρέπει να γνωρίζεται με βεβαιότητα πως η διακοπή ενός έργου μιας ζωής (σχεδόν 48 χρόνια) δεν είναι μια πράξη που δεν έχει έντονη συναισθηματική φόρτιση. -
Χρήστος Τερζόπουλος

Την είδηση σχολίασαν άμεσα με αναρττήσεις τους δεκάδες χρήστες του διαδικτύου. Ενδεικτικά, διαβάσαμε:

«Η λύπη μου είναι απεριόριστη γιατί δεν κλείνει ένα περιοδικό αλλά όλα μου τα παιδικά χρόνια...»

«Μόλις το έμαθα και νιώθω ότι μου κλέβουν το παιδί που έχω μέσα μου!»

«Ήσασταν-είσαστε το διάλειμμά μου,η απόδρασή μου. Σας ευχαριστω για ολη την αθωότητα,το χαμόγελο που μου προσφέρατε,για τα ατελείωτα ταξίδια στη φαντασία..Πραγματικα κριμα..»

«Kλαψ, λυγμ, σομπ, σμπαρακουάκ!»