Ο Οίκος Sotheby’s του Λονδίνου ανακοινώνει σήμερα ότι το εξαιρετικά όμορφο και σαγηνευτικό πορτρέτο του Gustav Klimt, Bildnis Gertrud Loew, του 1902 θα προσφερθεί προς πώληση στις 24 Ιουνίου στη δημοπρασία Impressionist & Modern Art Evening Sale μετά από διακανονισμό μεταξύ της οικογένειας Felsöványi και του Klimt Foundation στη Βιέννη.
Ο πίνακας (με εκτίμηση €16,8 έως €25,3 εκατομμύρια) απεικονίζει την αιθέρια εικόνα της Gertrud Loew, αργότερα γνωστής με το όνομα Gertha Felsöványi, μέλος της fin-de-siècle βιεννέζικης κοινωνίας, τυλιγμένης σε διάφανο αραχνοΰφαντο ύφασμα.
Η Helena Newman, Sotheby’s Co-Head of Impressionist & Modern Art Worldwide είπε: «Οι εξαίσιες και ευρηματικές αναπαραστάσεις γυναικών του Gustav Klimt οδήγησαν στο να γίνει ο πιο διάσημος ζωγράφος γυναικείων πορτρέτων των αρχών του 20ου αιώνα. Το έργο Bildnis Gertrud Loew, προερχόμενο από μια κρίσιμη περίοδο στην καριέρα του καλλιτέχνη, αποτελεί ένα από τα καλύτερα πορτρέτα του που έχουν παρουσιαστεί ποτέ σε δημοπρασία για πάνω από είκοσι χρόνια.»
Η εγγονή της Gertrud Felsöványi, σχολιάζοντας για λογαριασμό των κληρονόμων της οικογένειας, είχε: «Αυτό το πορτρέτο απεικονίζει την γενναία και αποφασιστική φύση της γιαγιάς μου. Η δύναμη του χαρακτήρα της και η ομορφιά της ζει μέσα σε αυτήν την οπτική ενσάρκωση. Ο πατέρας μου, Anthony Felsöványi, είδε για τελευταία φορά αυτόν τον πίνακα, τον Ιούνιο του 1938, οπότε και έφυγε από το σπίτι της οικογένειας για την Αμερική. Εκείνη την εποχή είχαν συμβουλεύσει τη γιαγιά μου να εγκαταλείψει την οικογενειακή στέγη και να ζήσει σε ένα λιγότερο μεγάλο σπίτι προκειμένου να αποφύγει την προσοχή των Ναζί, δεδομένου ότι ήταν εβραϊκής καταγωγής. Τελικά, κάτω από πίεση, το 1939, άφησε τη Βιέννη για να βρει τον πατέρα μου στην Αμερική, έχοντας αφήσει όλα τα υπάρχοντά της πίσω - συμπεριλαμβανομένου αυτού του πίνακα. Το σπίτι της είχε καταληφθεί από του Ναζί και εκείνη είχε αφήσει τα πολύτιμα αντικείμενά της σε φίλους και γνωστούς. Μετά τον πόλεμο, ποτέ δεν επέστρεψε στη Βιέννη. Μόνο η αδελφή του πατέρα μου επέστρεψε, με την ελπίδα της ανάκτησης κάποιων από τα υπάρχοντά τους, αλλά μάταια. Ο πατέρας μου είπε ότι η γιαγιά ποτέ δεν αναφέρθηκε ξανά στον πίνακα ή τα πολύτιμα αντικείμενα που είχε αφήσει πίσω της.
«Ο πατέρας μου θυμήθηκε ότι κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, ο πίνακας κρεμόταν στην είσοδο του πατρικού τους σπιτιού. Βρισκόταν σε περίοπτη θέση απέναντι από τους κήπους του σπιτιού. Αφού έφυγε από τη Βιέννη, ο πατέρας μου κρέμασε μια αναπαραγωγή του πορτρέτου της μητέρας του από τον Klimt στο σπίτι του στην Αμερική. Παρόλο που ο πατέρας μου δεν είναι πλέον στη ζωή, αφού πέθανε πριν από δύο χρόνια σε ηλικία ενενήντα οκτώ ετών, αυτός ο διακανονισμός θα σήμαινε πολλά για αυτόν, όπως και για μένα και τους άλλους κληρονόμους της οικογένειας, με τους οποίους έχει γίνει αυτός ο διακανονισμός. Πριν από το θάνατό του, ο πατέρας μου ήθελε να ευχαριστήσει την κυρία Ucicky για τη μακροχρόνια επιθυμία της να δουλέψει γι’ αυτόν το διακανονισμό, και η οικογένειά μας επιθυμεί να την ευχαριστήσει καθώς και τους ερευνητές και όλους όσοι ενεπλάκησαν στην επίτευξη αυτού του διακανονισμού.»
