"Το Φιόρο του Λεβάντε" με τον Σπύρο Παπαδόπουλο

26.07.2007
Πρώτο θεατρικό ξεκίνημα για την περίοδο 2007 ? 2008, το έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου, "Τo φιόρο του Λεβάντε". Μια επιλογή που δεν έγινε καθόλου τυχαία. Ο Γρηγόρης Ξενόπουλος είναι ο πρώτος που άνοιξε το δρόμο στο νεοελληνικό θέατρο. Ένας πολυγραφότατος συγγραφέας που τα θέματά του ήταν πάντα παρμένα από την ελληνική κοινωνία.
Το Θέατρο ΑΝΕΣΙΣ (Κηφισίας 14) πρόκειται να είναι από δω και πέρα, για δέκα και πλέον χρόνια η νέα θεατρική στέγη του Σπύρου Παπαδόπουλου. Επιθυμία του δημοφιλούς ηθοποιού να αναδειχτεί ο νέος του θεατρικός χώρος σε ζωτικό καλλιτεχνικό πυρήνα με πρωταρχικό στόχο την ανάδειξη του ελληνικού έργου, κλασσικού και νέου. Ένας χώρος που θα σέβεται με τις επιλογές του τους θεατές, αλλά και τους καλλιτέχνες που θα κληθούν να τον υπηρετήσουν.

Πρώτο θεατρικό ξεκίνημα για την περίοδο 2007 ? 2008, το έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου, "Τo φιόρο του Λεβάντε". Μια επιλογή που δεν έγινε καθόλου τυχαία.
Ο Γρηγόρης Ξενόπουλος είναι ο πρώτος που άνοιξε το δρόμο στο νεοελληνικό θέατρο. Ένας πολυγραφότατος συγγραφέας που τα θέματά του ήταν πάντα παρμένα από την ελληνική κοινωνία.

Το «Φιόρο του Λεβάντε» που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου, γράφτηκε το 1914 και υπήρξε ένα από τα πιο αγαπητά έργα του συγγραφέα. Αληθινοί χαρακτήρες που γίνονται σημερινοί και οικείοι. Η Ελλάδα του χτες συναντά την Ελλάδα του σήμερα.

Το Φιόρο του Λεβάντε είναι ένας τετραπέρατος Ζακυνθινός, πανέξυπνος, αθώος, γαλίφης και καταφερτζής, πολυμήχανος, όλα τα φέρνει βόλτα, όλα τα παλεύει, εκτός από το φόβο του για τους σεισμούς! ¨Πολύ κούνια αφέντη, πολύ κούνια! Όλο σκόρσο και σπαβέντο¨!

Έτσι μια ΩΡΑΙΑ ΠΡΩΙΑ, αφήνει τη μάνα του και τη Ζάκυνθο που λατρεύει, παίρνει την κιθάρα του που λατρεύει επίσης και νάσου τον στην Αθήνα. Επιστάτης στον κύριο Βάλδη. Ο Κύριος Βάλδης, δικηγόρος με καριέρα, με γυναίκα, με πεθερά, με ερωμένη, με δυο κόρες και με επίδοξους γαμπρούς να μπαινοβγαίνουν μες στο σπίτι, τάχαμου πως θέλουν να το νοικιάσουν, ένα χάος! Και ποιος θα βάλει τάξη στο χάος; Μα ο Νιόνιος φυσικά! Που στην αρχή, όλοι τον ¨κογιονάρουνε¨, αλλά με τον καιρό, με ψέματα, με αλήθειες με κόλπα χίλια δυό, κάθε κατεργάρης πάει στον πάγκο του. Τους γίνεται απαραίτητος!

Τίποτα δεν γίνεται πια χωρίς το Νιόνιο! Από επιστάτης, ¨αφέντης¨! Έλα όμως που αρχίζει να του λείπει η ¨Ζακυθούλα¨ του όλο και πιο πολύ και δεν αντέχει άλλο τη βουή ¨τση Αθήνας¨; ¨Ούλα στονάρουνε εδώ! Οι καμπάνες, οι πουλητάδες τση ρούγας, τα τραμ, τ’ αυτοκίνητα, τα σκυλιά που βαϊζουνε, οι δούλες που κλαίνε, οι κανταδόροι τση νύχτας, ούλα! Δεν μπορώ άλλο. Ίσα μ’ έδεκει!¨

Έτσι μία ΩΡΑΙΑ ΠΡΩΙΑ....

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία : Κώστας Τσιάνος
Σκηνικά : Γιώργος Γαβαλάς
Κοστούμια : Γιάννης Μετζικώφ
Μουσική: Παναγιώτης Καλατζόπουλος
Φωτισμοί : Ανδρέας Μπέλλης
Χορογραφία : Φωκάς Ευαγγελινός

ΠΑΙΖΟΥΝ
Σπύρος Παπαδόπουλος, Χάρης Σώζος, Χριστίνα Αλεξανιάν, Ευαγγελία Μουμούρη, Άγγελος Μπούρας, Ιζαμπέλα Κογιεβίνα, Τζένη Θεωνά, Ματίνα Νικολάου, Κώστας Χατζηδημητρίου, Στέλιος Πέτσος και η Μελίνα Βαμβακά