PATTI SMITH: Η ΘΕΑ ΣΤΟ ΛΟΦΟ 22 ΣΕΠΤ. 2007

23.09.2007
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Δεν θυμάμαι τι ώρα ήταν ακριβώς, όταν συνειδητοποίησα ότι η αιώνια Πάττι αιωρείτο πάνω από τον λόφο κι ότι είχε δε μεταμορφωθεί σε άυλο πλάσμα που το παρέσυρε το κρύο αεράκι, το φούσκωνε και το έκανε να πάλλεται πάνω στο ρυθμό.
Δε θα ξεχάσω ποτέ όμως αυτά τα δύο χέρια.
Παλάμες που άνοιγαν κι «έσπρωχναν» τον αέρα μπροστά της με δύναμη (σαν να προσπαθούσαν ν’ ανοίξουν ένα διάδρομο, για να μπορεί να δέχεται κατάστηθα την ανταπόκριση του κοινού της), ή σηκώνονταν με θυμό σε γροθιά για να συνοδεύσουν ένα αντιπολεμικό ή οικολογικό σύνθημα.
Χέρια που λύγιζαν, πάλλονταν, έπεφταν, τρεμούλιαζαν, ξανασηκώνονταν, έπαιζαν κιθάρα ή κλαρινέτο, άρπαζαν διψασμένα το μικρόφωνο ή σιγοκρύβονταν πίσω από την πλάτη της σαν τρομαγμένα αγριμάκια.
Η Πάττι Σμιθ στα 61 της χρόνια είναι ένα «αμετανόητο» παιδί των ‘60s, με οράματα και δίψα για ένα καλύτερο κόσμο, μια μεγάλη ποιήτρια στις φλέβες της οποίας τρέχει ακόμα κόκκινο rock ‘n’ roll. The original item, που λένε κι οι Εγγλέζοι.
Κοινώς «Θεά».


Ημουν κι εγώ εκεί...
«Blue, blue windows behind the stars,
Yellow moon on the rise,
Big birds flying across the sky,
Throwing shadows on our eyes.
Leave us..
Helpless, helpless, helpless
Helpless, helpless, helpless
Baby can you hear me know
Baby sing with somehow
‘cause I’m..
Helpless, helpless, helpless
Helpless, helpless, helpless..
Με αυτό το σπαρακτικό τραγούδι του πολυ-αγαπημένου Neil Young, (που περιέχεται στο τελευταίο της άλμπουμ «Twelve») η κυρία Σμιθ έκανε την καρδιά μου να σταματήσει να στέλνει αίμα στο μυαλό και με άφησε, τρέμοντας, να κοιτάζω τις νότες να βγαίνουν από το λαιμό της σαν λέξεις-κουρέλια από προσευχή και ν’ ανεβαίνουν σέρνοντας τα πόδια τους και δακρύζοντας τις σκάλες του ουρανού.
Χτες το βράδυ η Πάττι Σμιθ, στα 61 της χρόνια, έπαιξε, τραγούδησε, χόρεψε, φώναξε συνθήματα, βράχνιασε, «χάθηκε» μέσα στα ριφς της ηλεκτρικής κιθάρας και το ρυθμό του μπάσου, έσκυψε κι έπιασε τους πιο τρυφερούς μίσχους του πιάνου από το πάτωμα και τους μοίρασε σε όλους όσοι ήμασταν εκεί.
Παραπεταμένα λουλούδια. Ολομέταξα..
Χτες το βράδυ η Πάττι προκάλεσε ροκ εκρήξεις και μεγάλη συγκίνηση.
Η κίνηση του σώματος της άλλαζε προθέσεις και διαθέσεις ανά λεπτό: τη μια έμοιαζε να χορεύει κάποιον απόκρυφο παγανιστικό χορό για να καλέσει τα πνεύματα των χαμένων αγαπημένων της, την άλλη, κινιόταν κάπου μεταξύ μέθης και ερωτικής διέγερσης, και λίγο μετά σήκωνε τη γροθιά και φώναζε μέχρι να κοπεί η φωνή της: «ΠΡΕΠΕΙ Να Κατέβουμε Στους Δρόμους!» (αν δεν μας αρέσουν όσα κάνουν οι κυβερνήσεις μας).
«Χρησιμοποίησε Τη Φωνή σου!», «Wake up! Εσύ είσαι το μέλλον, πάρε τον κόσμο ξανά στα χέρια σου. Πάρ’ τον!».
Κι άλλα λόγια και συνθήματα για τη «μάνα Φύση» που πρέπει να προστατεύσουμε, και για τους πολέμους που πρέπει να σταματήσουμε.
«Load up on guns
Bring your friends
Its fun to lose
And to pretend
Shes overboard
Myself assured
I know I know
A dirty word
Hello (x 16)
With the lights out its less dangerous
Here we are now
Entertain us
I feel stupid and contagious
Here we are now
Entertain us
A mulatto
An albino
A mosquito
My libido
Yea
Im worse at what I do best
And for this gift I feel blessed
Our little group has always been
And always will until the end»

[Smells Like Teen Spirit, των Nirvana]. Αυτό ακούσαμε, μαζί με το «Gloria», το «Power to the People», το «Are You Experienced» του Hendrix, το μικρό αριστούργημα των Μπητλς «Within you Without You» και το «Gimme Shelter» των Stones (το οποίο η ίδια θεωρεί ως ένα από τα πιο «δυνατά» αντιπολεμικά τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ.
«Oh, a storm is threat'ning
My very life today
If I don't get some shelter
Oh yeah, I'm gonna fade away
War, children, it's just a shot away
It's just a shot away
Ooh, see the fire is sweepin'
Our very street today
Burns like a red coal carpet
Mad bull lost its way
Rape, murder!
It's just a shot away
The floods is threat'ning
My very life today
Gimme, gimme shelter
Or I'm gonna fade away
War, children, it's just a shot away
It's just a shot away
It's just a shot away
I tell you love, sister, it's just a kiss away»

Άριστα δέκα!
Και τυχεροί όσοι το ακούσαμε να βγαίνει με ορμή και φωτιά από το παθιασμένο στήθος της Πάττι Σμιθ.
Είπε και ερωτικά τραγούδια όμως, με το ίδιο πάθος με την ίδια δυνατή φωνή, με το ίδιο συγκινητικό γρέζι στη φωνή. Είπε το πρώτο τραγούδι της που μπήκε στα charts το οποίο είχε γράψει σε συνεργασία με τον Μπρους Σπρίνγκστην) το «Because the Νight» και το είπε συγκλονιστικά κι εκείνη την κραυγή που δεν φεύγει από κανενός το μυαλό άπαξ και την ακούσει: «Oh God, I fell for you».
Να μην ξεχάσω να αναφέρω τους μουσικούς της: τον Lenny Kaye στην ακουστική κιθάρα (ο οποίος είναι μαζί της από το πρώτο σινγκλ που ηχογράφησε το 1971), τον συμπατριώτη μας James Mastrodemos που κάποια στιγμή έπαιξε και ροκ-μπουζούκι, τον ντράμμερ Jay Dee Daugherty (άριστούχο), και τον εξαιρετικό μπασίστα Tony Shanahan.
«Πρέπει να ξεκινήσουμε μια καινούρια επανάσταση. Και η καινούρια επανάσταση ξεκινάει από εδώ (χτυπάει με το χέρι σφιγμένο σε γροθιά το αριστερό της στήθος), από την καρδιά». Μετά γυρνάει στην μπάντα της, κουνάει το κεφάλι της για να ξεκινήσουν και μαζί βομβαρδίζουν το Λυκαβηττό με δυνατούς ροκ ήχους.
Η συναυλία της κυρίας Σμιθ τελείωσε όταν έσπασε και την τελευταία χορδή της ηλεκτρικής κιθάρας της, τραβώντας την προς τα έξω, κι αυτήν όπως και τις υπόλοιπες, με τη δύναμη του χεριού της σαν να ξερίζωνε τις ρίζες κάποιου παράσιτου που είχε τυλίξει το δέντρο της ζωής της.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Δυο τρία πράγματα που πρέπει να ξέρεις για την Πάττι
Γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 1946, στο Σικάγο και μεγάλωσε στο Γούντμπερυ του Νιού Τζέρζυ. Η οικογένεια ήταν φτωχή και η Πατρίσια Λη Σμίθ δούλεψε για ένα διάστημα εργάτρια σε εργοστάσιο, εμπειρία που βρήκε εξουθενωτική. Ο πατέρας της ήταν άθεος και η μητέρα της, τραγουδίστρια της τζαζ, σερβιτόρα και Μάρτυρας του Ιεχωβά. Είχε άλλα τρία αδέλφια (δύο αδελφές και έναν αδελφό). Ο αδελφός της πέθανε από καρδιά ένα μήνα μετά το θάνατο (επίσης από καρδιακή ανεπάρκεια) του αγαπημένου άντρα της Fred "Sonic" Smith, τον Νοέμβριο του 1994.
Στη διάρκεια της δεκαετίας του ’80, αποσύρθηκε από τη ροκ σκηνή για να ζήσει σε απομόνωση μαζί με τον άντρα της. Μαζί του απέκτησε δύο παιδιά εκείνη την δεκαετία, τον Jackson και την Jesse. Μετά το θάνατο του άντρα και του αδελφού της οι φίλοι της την έπεισαν να ξαναγυρίσει στη μουσική.

Γεωργία Λαιμού.
Ησουν κι εσύ εκεί; Πες μου τι είδες μ' ένα mail...: [email protected]