Η Ντόρα Γιαννακοπούλου συναντά και πάλι τους αναγνώστες της με ένα νέο μυθιστόρημα με τίτλο Το μενταγιόν. Στο καινούργιο της βιβλίο, όπου το παρελθόν συναντά το παρόν, βαθιά κρυμμένα μυστικά έρχονται στο φως και ανομολόγητα πάθη αποκαλύπτονται.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Tι έκρυβε και πώς βρέθηκε ξαφνικά στα χέρια της αυτό το μενταγιόν; Ποιος ήταν ο νέος στη φωτογραφία που είχε μέσα το μενταγιόν κι έμοιαζε σαν αστέρας του βωβού κινηματογράφου; Tι σχέση μπορεί να έχει το μενταγιόν με τη γιαγιά της, που στα χρόνια της Kατοχής είχε κάνει ένα έγκλημα στη Mυτιλήνη και πέρασε τη μισή της ζωή στη φυλακή; Kι ο έρωτάς της έως θανάτου που σιγόκαιγε την ύπαρξή της σ’ εκείνα τα μαύρα χρόνια πού θα κατέληγε; Τι σχέση μπορεί να υπάρχει ανάμεσα σ’ ένα νεαρό απόγονο παλιάς οικογένειας που διοικεί σήμερα έναν κολοσσό ναυτιλιακών επιχειρήσεων στον Πειραιά με μια υπάλληλο φοροτεχνικού γραφείου, που στην κατοχή της βρέθηκε το μενταγιόν; Ποια μοιραία συνάντηση θα εξελισσόταν σε μια δυνατή κι αμαρτωλή αγάπη; Kι επιτέλους τι ήταν αυτό το μενταγιόν; Tης χαράς; Tου πλούτου; Tης ευτυχίας; Ή το μενταγιόν της συμφοράς και της απελπισίας; Πόσα σκοτεινά μυστικά κι ανομολόγητα πάθη θ’ αποκαλύπτονταν άραγε;

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Ντόρα Γιαννακοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μυτιλήνη. Με το τέλος των θεατρικών της σπουδών στην Αθήνα θα παίξει και θα τραγουδήσει στο έργο Ένας Όμηρος του Μπρένταμ Μπίαμ, που ανέβασε ο Λεωνίδας Τριβιζάς στο «Κυκλικό Θέατρο» με τραγούδια που είχε γράψει για το έργο ο Μίκης Θεοδωράκης. Τότε αρχίζει μια παράλληλη καριέρα στο θέατρο και στο τραγούδι, με σύγχρονες εμφανίσεις στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στις πρώτες μπουάτ στην Πλάκα.
Βγάζει δίσκους με τα τραγούδια του Όμηρου και συνεχίζει με την Όμορφη Πόλη των Θεοδωράκη, Μποστ, Κακογιάννη και λίγο αργότερα με τις Μικρές Κυκλάδες του Οδυσσέα Ελύτη. Στη διάρκεια της χούντας φεύγει στο εξωτερικό, όπου με μια μικρή ομάδα κάνει τουρνέ σε χώρες της Δυτικής και της Ανατολικής Ευρώπης μ’ ένα ιδιόμορφο πρόγραμμα, βασισμένο στη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Μετά τη μεταπολίτευση σταματά σχεδόν αμέσως το θέατρο και το τραγούδι.

Η πρόβα του νυφικού, που κυκλοφόρησε το 1993, είναι το πρώτο της μυθιστόρημα. Στην πραγματικότητα είναι το πρώτο της γραπτό κείμενο, με δεύτερο το διήγημα στο περιοδικό η λέξη με τίτλο «Ο Πάπαρδος», δημοσιευμένο το Μάρτιο του 1995. Το δεύτερο μυθιστόρημά της, Ο μεγάλος θυμός, κυκλοφόρησε το 1996. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα Με τα μάτια του έρωτα (1999), Οι τρεις χήρες (2001), Αμαρτωλέ μου άγγελε (2002) και το Έρως μετ’ εμποδίων (2004).