Πρωτότυπος Τίτλος: El Mal Ajeno
Σκηνοθεσία: Όσκαρ Σάντος
Πρωταγωνιστούν: Εντουάρντο Νοριέγκα, Μπελεν Ρουέδα, Άνζι Θεπέδα
Πλοκή: Γιατρός επιβιώνει ανέλπιστα από πυροβολισμό αλλά μετά συνειδητοποιεί ότι το άγγιγμα του ανασταίνει και νεκρούς (εντάξει, που λέει ο λόγος, μέχρι κωματώδεις ασθενείς φτάνει).
Γνώμη: Με μια ενδιαφέρουσα ιδέα στο κέντρο του και παρά την υπερφυσική τροπή που παίρνει η ιστορία, το ντεμπούτο ενός πολλά υποσχόμενου σκηνοθέτη που χαίρει της υποστήριξης του παραγωγού εδώ Alejandro Amenabar («The others», «The sea inside», «Agora») ευτυχώς παραμένει προσγειωμένο στην γεμάτη με ψυχρά μπλε χρώματα κινηματογράφησή του και τελικά καλογυρισμένο, με πινελιές θρίλερ και μια χαμηλών τόνων προσέγγιση στην αφήγηση, που καταφέρνει να μεταδώσει τον ανθρώπινο πόνο που παραμονεύει σε κάθε γωνιά των απρόσωπων διαδρόμων του νοσοκομείου με αληθοφανείς σκηνές σε εντατική και χειρουργεία.
Παραδόξως, το σενάριο αποφεύγει τη παγίδα της μελούρας στο χειρισμό της νέας ‘δύναμης’ του πρωταγωνιστή, που είναι ταυτόχρονα δώρο Θεού και κατάρα, αλλά πέφτει σε μια άλλη, αυτή των κακογραμμένων συνοδευτικών χαρακτήρων (η χήρα Ισαμπέλ το καλύτερο ή μάλλον χειρότερο παράδειγμα) και αχρείαστων εξελίξεων/ανατροπών. Επίσης, τι γιατρός είναι αυτός που έχει υποθέσεις από σκλήρυνση κατά πλάκας και αγγειίτιδα μέχρι τροχαία;
Παρόλο που ο κίνδυνος να φανεί γελοίος ήταν πολύ πιθανός (πολλές οι σκηνές να κοιτά έκθαμβος τα χέρια του και να αγγίζει βαρυσήμαντα ασθενείς), ο Noriega είναι αξιοπρεπής, αν και με τέτοια εξωτερική εμφάνιση πιο πολύ τον βλέπεις να κάνεις γκεστ στο «Grey’s anatomy» δίπλα στους άλλους McDreamy, παρά να τον δεις σε οποιοδήποτε εφημερεύον του πλανήτη Γη.
Χριστίνα Λιάπη
