Σκηνοθεσία: Ντάνιελ Μπερνζ

Πρωταγωνιστούν: Άλεξ Πέτιφερ, Βανέσα Χάτσενς, Μέρι Κέιτ Όλσεν

Πλοκή: Ο Κάιλ είναι νέος, ωραίος, ζάμπλουτος, κακομαθημένος και αλαζονικός. Όταν όμως επιλέγει για επόμενο θύμα του την Κέντρα, μια γκοθ συμμαθήτριά του που αποδεικνύεται πως είναι μάγισσα, εκείνη αποφασίζει να του δώσει ένα μάθημα, μεταμορφώνοντάς τον σε απωθητικό πλάσμα. Ο Κάιλ έχει στη διάθεσή του ένα χρόνο για να βρει κάποια που θα δει κάτω από την επιφάνεια και θα τον αγαπήσει πραγματικά, διαφορετικά θα πρέπει να ζήσει για πάντα με τη νέα του εμφάνιση.

Γνώμη: Για μία ταινία που προσποιείται ότι προβάλλει την έννοια της εσωτερικής ομορφιάς, είναι τουλάχιστον φαιδρό το γεγονός ότι όλοι σχεδόν οι νεαροί ηθοποιοί θυμίζουν μοντέλα εσωρούχων, μοστράροντας με θράσος τους καλογραμμένους κοιλιακούς και τις τέλειες μπούκλες τους στα μούτρα των ξελιγωμένων θεατών. Ακόμα και η τερατόμορφη εκδοχή του αγγελικού (εμφανισιακά μόνο, γιατί τουλάχιστον αρχικά δεν χωνεύει ούτε τα αντερά του!) Κάιλ, παρά τις υποτιθέμενα απωθητικές ουλές και τα τατουάζ που σημαδεύουν το γυμνό πια κρανίο του, εξακολουθεί να φαντάζει σέξι με έναν πιο kinky τρόπο.

Πέρα από τις γραφικά εκσυγχρονισμένες ρομαντικές σκηνές και την ξεκαρδιστική ενδυματολογική άποψη για το νεο-γκόθικ look της σύγχρονης μάγισσας με τα trendy τσίτια, η εξωφρενικά επιδερμική αυτή αλληγορία κρύβει ελάχιστες απολαύσεις και πολλές παρανοήσεις. «Love Is Never Ugly» υποστηρίζει το «Beastly», κάπου όμως στη μετάφραση για την emo γενιά έχει χάσει εντελώς το νόημα: η αληθινή αγάπη, μοιάζει να μας λέει, είναι για τους κούκλους αυτού του κόσμου, προσπαθήστε απλά να μην είστε τόσο στριμμένοι με εμάς τους υπόλοιπους, κανονικούς ανθρώπους.

Θανάσης Πατσαβός