Πιστός στις κινηματογραφικές του εμμονές, που βρίθουν από λεσβιακό ερωτισμό, γυμνό και βαμπίρ (και κυρίως από γυμνά βαμπίρ!), ο παραγνωρισμένος μαέστρος του αισθησιακού τρόμου παγιδεύει εδώ δύο αθώες κορασίδες με στολή κλόουν στο λημέρι ενός σαδιστή βρικόλακα και των ακολούθων του.

Aν και όπως συνήθως δίχως λεφτά, σενάριο και συνοχή, ο Ζαν Ρολάν κατορθώνει να μεταμορφώσει την αφέλεια και την ασυναρτησία σε σουρεαλιστική διάθεση και να δημιουργήσει ένα μικρό ποίημα με μακάβρια ατμόσφαιρα και ελάχιστους διαλόγους, που διαθέτει κάτι από την αύρα του Ζαν Κοκτό σε exploitation εκδοχή.