«Εξαιρετικά δυνατά και απίστευτα κοντά»- Συγκινητική ταινία υποψήφια για 2 Όσκαρ [vds]

11.09.2015
Ο 11χρονος Όσκαρ είναι πεπεισμένος πως ο πατέρας του (Τομ Χανκς), που πέθανε στα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, στο World Trade Center, του έχει αφήσει ένα τελευταίο μήνυμα κάπου στην πόλη. Νιώθοντας αποκομμένος από την μαμά του (Σάντρα Μπούλοκ) και μη θέλοντας να πιστέψει σε πράγματα που δεν μπορεί να παρατηρήσει, ο Όσκαρ αρχίζει να ψάχνει στη Νέα Υόρκη, για την κλειδαριά που ταιριάζει σε ένα μυστηριώδες κλειδί που βρήκε στην ντουλάπα του μπαμπά του.

Το ταξίδι του στην πόλη θα τον βοηθήσει να ξεπεράσει την απώλεια που βίωσε και να καταλάβει καλύτερα τον κόσμο γύρω του. Η σκηνοθεσία της ταινίας είναι του Στίβεν Ντάλντρι (“The Reader”, “The Hours”, “Billy Elliot”) και το σενάριο του Έρικ Ροθ (“Forrest Gump”, “The Insider”). Πρωταγωνιστούν οι Τομ Χανκς, Σάντρα Μπούλοκ, Τζέιμς Γκαντολφίνι, Ζόι Κάλντγουελ, Μαξ Φον Σίντοφ, Βαιόλα Ντέιβις, Τζέφρι Ράιτ και ο πρωτοεμφανιζόμενος, 11χρονος, Τόμας Χορν, στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Όταν ο σκηνοθέτης Στίβεν Ντάλντρι – τρεις φορές υποψήφιος για Όσκαρ® για τις ταινίες “The Reader,” “The Hours” και “Billy Elliot” – διάβασε το βιβλίο, του άρεσε ιδιαίτερα η υποκειμενική ματιά του Όσκαρ. Ένα ασυνήθιστο παιδί, με εντυπωσιακά υψηλή ευφυΐα, με εκκεντρικές όμως, και υπερβολικές συμπεριφορές που θα μπορούσαν να τον εντάξουν στο φάσμα του αυτισμού, ο Όσκαρ περιγράφει τον κόσμο γύρω του με το δικό του, ιδιαίτερο μείγμα αθωότητας και διορατικότητας, αμηχανίας και θέλησης, ακατανοησίας και μιας ανάγκης να καταλάβει. Περισσότερο απ’ όλα, το ενδιαφέρον του Ντάλντρι κέρδισε ο τρόπος που η ματιά και η φαντασία ενός παιδιού, συνδύαζε σκόρπιες σκέψεις, αναλαμπές μνήμης, λίστες με ιδέες και αυτοσχέδια φαντασία, με αληθινό συναίσθημα – όλα τη στιγμή που η ζωή - για την οικογένεια του Όσκαρ και τον κόσμο γύρω του - άλλαξε αμετάκλητα.

Ο Ντάλντρι ήθελε επίσης να μάθει περισσότερα για το ιδιαίτερο τραύμα που βίωσαν 3,000 παιδιά που έχασαν δικούς τους ανθρώπους στα γεγονότα του 9/11, και τον αγώνα τους να προσαρμοστούν. Ζήτησε συμβουλές από ειδικούς, όπως η οργάνωση Tuesday’s Children, μια μη κερδοσκοπική ομάδα που δημιουργήθηκε από οικογένειες και φίλους θυμάτων της 11ης Σεπτεμβρίου, για να βοηθήσει στις ιδιαίτερες και συνεχιζόμενες προκλήσεις αυτών που οι αγαπημένοι τους πέθαναν στις τρομοκρατικές επιθέσεις.

Η πολύ προσωπική εμπειρία του Όσκαρ για την 11η Σεπτεμβρίου, και το ότι επακολούθησε, μεταφέρθηκε στο κινηματογραφικό πανί από το σεναριογράφο Έρικ Ροθ, που ήθελε να είναι πιστός στην διακριτική αμεσότητα της νουβέλας του Φόερ. “Είναι ένα βιβλίο με έντονο συναίσθημα και ελπίζω να είναι μια συναισθηματική ταινία,” λέει ο Ροθ. “Υπάρχει επίσης μια αληθινή κινητική ενέργεια στο βιβλίο – και η πρόκληση ήταν να την μεταφέρεις σε εικόνα.”

Το βιβλίο συνέπλεξε πολλά θέματα – προσωπικού και εθνικού τραύματος, παιδικής παραδοξότητας, της φύσης της απώλειας και της ανθεκτικότητας της αγάπης, μέσω της οικογενειακής δοκιμασίας – στον καμβά του. Κάθε ένα από τα θέματα ήταν σημαντικό στην αφήγηση, αλλά ο Ροθ βρήκε το δρόμο του σε όλα, μέσα από ένα σημαντικό στοιχείο: την σχέση του Όσκαρ με τον πατέρα του Τόμας, που τον βλέπουμε στο φιλμ μέσω των αναμνήσεων του Όσκαρ που τροφοδοτούνται από ένα παράξενο μείγμα αγάπης, απώλειας και αναπάντητων, παρατεταμένων ερωτήσεων.

Στον Όσκαρ λείπουν πολύ οι επονομαζόμενες και “αναγνωριστικές αποστολές,” έξυπνα παζλ που έφτιαχνε ο Τόμας για να λύσει ο γιος του, τα οποία πέρα από την έμπνευση τους, είχαν ως στόχο να τον βοηθήσουν να αλληλεπιδράσει με τον κόσμο παρά την κοινωνική του αδεξιότητα.

Έτσι όταν θα βρει το μυστηριώδες κλειδί που είναι κρυμμένο στον πάτο ενός βάζου, κρυμμένο στην ντουλάπα του μπαμπά του, ο Όσκαρ θα ξεκινήσει μια νέα αποστολή… να αναζητήσει τη σημασία του κλειδιού.

Το μοναδικό στοιχείο στην έρευνα του είναι το όνομα “Μπλακ,” γραμμένο στον φάκελο, μέσα στον οποίο το βρήκε. Φτιάχνει τότε ένα φιλόδοξο σχέδιο, να επισκεφθεί τους 472 ανθρώπους με το όνομα Μπλακ στους τηλεφωνικούς καταλόγους της Νέας Υόρκης, παρότι, κάνοντας υπολογισμούς, θα χρειαστεί περίπου τρία χρόνια για να τους επισκεφθεί όλους. Σχεδιάζει με ακρίβεια την πορεία του, μετατρέποντας έναν χάρτη της πόλης, σε ένα τέλεια τοπογραφικό σχέδιο. Θέτει τους βασικούς κανόνες και ξεκινάει με τα πόδια, μιας και ο κίνδυνος θα μπορούσε να είναι ακόμα υπαρκτός στα λεωφορεία ή το μετρό.

Όπως πολλά παιδιά με αυξημένη νοημοσύνη, υψηλή αισθητική ευαισθησία και μειωμένες κοινωνικές δεξιότητες, ο Όσκαρ ανθίζει με χρονοδιαγράμματα, κανόνες και γεγονότα. Παρόλα αυτά, η έρευνα του τον πηγαίνει σε μέρη πολύ πιο μακρινά από τα προφανή και εύκολα.

Πάραυτα, ότι εμπόδιο κι αν βρίσκει στον δρόμο του, ο Όσκαρ είναι αποφασισμένος να ολοκληρώσει την αποστολή του. “O Όσκαρ είναι ένα παιδί που είναι διαφορετικό, αλλά με έναν όμορφο τρόπο,” σημειώνει ο Ροθ. “Ίσως να έχει μια μορφή συνδρόμου Άσπερτζερ, αλλά έχει και ζωντανή φαντασία και μια πραγματική περιέργεια, παράλληλα με τους φόβους του.

Για πολύ καιρό, κίνητρο ήταν ο πατέρας του, με τον οποίο απολάμβανε πολλά κοινά πράγματα. Έτσι τώρα, όταν ο Όσκαρ βρίσκει το κλειδί του πατέρα του, ένα χρόνο μετά το θάνατο του, πιστεύει πως ξεκλειδώνει κάτι – μια συμβουλή, ένα αντικείμενο, κάποια σοφία που του άφησε εκείνος. Και τον οδηγεί σε μια περιπέτεια που είναι ο δικός του τρόπος να συμβιβαστεί με την θλίψη του.”

Καθώς ο Ροθ άρχισε να δένει την απλωμένη πλοκή του Φόερ και να της δίνει κινηματογραφική δομή, βρήκε στον ίδιο τον Φόερ μια πηγή υποστήριξης. “Ο Τζόναθαν είναι θαυμάσιος συγγραφέας, αλλά η δική μου ικανότητα, είναι να είμαι καλός δραματουργός και να μεταφέρω την ιστορία, ζωντανή στην οθόνη. Με εμπιστεύτηκε σε όλη τη διαδικασία και αναπτύξαμε μια στενή και γόνιμη σχέση.”

Ο Στίβεν Ντάλντρι προσθέτει: “Ο Τζόναθαν καταλαβαίνει τη διαφορά ανάμεσα σε ένα βιβλίο και ένα σενάριο και μας βοήθησε πολύ. Ποτέ δεν ακούσαμε την φράση, ‘Ξέρετε, στο βιβλίο…’ Ήταν πάντα ανοιχτός σε νέες ερμηνείες και επανεφευρέσεις.”

Όταν το σενάριο ολοκληρώθηκε, άρχισε αμέσως να προσελκύει το ενδιαφέρον. “Νομίζω πως η ιστορία του Όσκαρ άγγιζε τους πάντες, όταν διάβαζαν το σενάριο και γι αυτό καταφέραμε να μαζέψουμε μια πραγματικά θαυμάσια ομάδα ηθοποιών,” λέει ο Ντάλντρι.

Τον Τομ Χανκς που υποδύεται τον πατέρα του Όσκαρ, προσέλκυσε ο τρόπος που το σενάριο μπαίνει στο μυαλό του Όσκαρ, σε μια στιγμή που η δύναμη της λογικής να τον κρατήσει προσγειωμένο, φαίνεται να έχει εξατμιστεί. “Σε μια στιγμή, ολόκληρος ο κόσμος του αλλάζει, και χάνει την μοναδική του άγκυρα,” λέει ο Χανκς.

“Ο πατέρας του, του έλεγε πως υπάρχουν πάντα στοιχεία και θησαυροί που μπορείς να βρεις στον κόσμο. Έτσι όταν βρίσκει το κλειδί του πατέρα του, είναι πολύ ενδιαφέρον ότι ο Όσκαρ σχεδιάζει το δικό του περίπλοκο κυνήγι, για το τι μπορεί να σημαίνει το κλειδί, πεπεισμένος ότι με κάποιο τρόπο θα μπορέσει να του εξηγήσει τα ανεξήγητα. Γίνεται μια πολύ προσωπική, οικεία ιστορία για ένα παιδί που προσπαθεί να δώσει με τον δικό του τρόπο, νόημα σε έναν παράλογο κόσμο.”

Στον ρόλο της θλιμμένης μητέρας του Όσκαρ, όπου η προφανής απουσία της από τη ζωή του, δεν είναι αυτό που φαίνεται, είναι η Σάντρα Μπούλοκ. “Αυτό που βρίσκω τόσο συγκινητικό σχετικά με τον Όσκαρ είναι ότι αισθάνεται πως πρέπει να υπάρχει μια απάντηση, αλλά δεν υπάρχει πάντα ένας ξεκάθαρος λόγος ή αιτία σε μια κατάσταση,” λέει. “Και μερικές φορές η απάντηση που παίρνεις δεν είναι αυτή που περιμένεις, κάτι που ο Όσκαρ θα πρέπει να ανακαλύψει μόνος του.”

Συνεχίζει: “Νομιζω πως ο Έρικ Ροθ έκανε μια εκπληκτική δουλειά στο να μας αφηγηθεί μια απαιτητική ιστορία μέσα από την οπτική ματιά ενός παιδιού.”

Κανάλι: Star
Ημέρα προβολής: Παρασκευή
Ώρα προβολής: 22.10
Διάρκεια: 118 λεπτά
Ηθοποιοί: Τομ Χανκς, Σάντρα Μπούλοκ, Τόμας Χορν, Μαξ Φον Σίντοφ, Βαϊόλα Ντέιβις, Τζον Γκούντμαν, Τζέφρι Ράιτ, Τζέιμς Γκαλντοφίνι, Ζόι Κάλντγουελ