Από τονΣπήλιο Λαμπρόπουλο

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: το άλμπουμ της Σκάρλετ ΔΕΝ είναι σπουδαίο. Ο λόγος που η στήλη το επέλεξε για μια ολοσέλιδη παρουσίαση δεν είναι ούτε το γεγονός ότι μιλάμε για μία ομολογουμένως σέξι ηθοποιό ούτε ότι νιώθουμε την υποχρέωση να της κάνουμε δώρο γάμου για τα κουφέτα που (δεν) μας έστειλε μαζί με τον συμπαθέστατο Ράιαν Ρέινολντς! Απλώς, πέρα από το όποιο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον (δεν είναι σε καμία περίπτωση για πέταμα, όπως όμως δεν είναι ούτε αυτό που υπόσχεται το αυτοκόλλητο στο εξώφυλλο, δηλαδή «ένας συνδυασμός Cocteau Twins, Sonic Youth και Mercury Rev»), αξίζει να σταθεί κανείς με θαυμασμό απέναντι στο σύγχρονο marketing. Είναι απλό. Βήμα πρώτο: της βρίσκουμε έναν αρκούντως «εναλλακτικό» παραγωγό στο πρόσωπο του Ντέιβιντ Αντριου Σίτεκ, μέλους των TV On The Radio, o οποίος και διάσημους φίλους έχει (ο Ντέιβιντ Μπόουι κάνει -διακριτικά- φωνητικά σε δύο κομμάτια, ο Νικ Ζίνερ των Yeah Yeah Yeahs παίζει κιθάρες, ο Σον Ανταναϊτις των Celebration πλήκτρα) και όμορφες ηχητικές ιδέες. Βήμα δεύτερο: της βρίσκουμε αρκούντως καλά τραγούδια, ψάχνοντας ανάμεσα στα λιγότερο γνωστά του καταλόγου του Τομ Γουέιτς. Βήμα τρίτο: αναθέτουμε στη φωτογράφο Μπρι Σόλντερς να τραβήξει μερικές καλαίσθητες φωτογραφίες, παίζοντας με το δίπολο «αθώα λολίτα» και «το ξέρω ότι είμαι σέξι, but you dοnt stand a chance». Βήμα τέταρτο: βάζουμε τη Σκάρλετ να σχολιάσει όλα τα τραγούδια στο booklet, λες και πρόκειται για ανθολογία εικοσαετούς καριέρας. Βήμα πέμπτο: ρίχνουμε τον δίσκο στην αγορά και είμαστε ήσυχοι ότι είναι πιο ποιοτικός από τους αντίστοιχους των... Λίντσεϊ Λόαν και Χίλαρι Νταφ. Βήμα έκτο: σκεφτόμαστε ποιος θα είναι ο επόμενος... Η Κέιτ Μος; Η Κίρστεν Ντάνστ; Η Ντρου Μπάριμορ; Η Κατερίνα Παπουτσάκη;