(ΜΙLΑΝ/WΑRΝΕR)

Ομολογώ ότι δεν έχω βρεθεί ποτέ άνοιξη στις Κάννες, παρά μόνο Γενάρη για το δισκογραφικό Midem. Το χειμώνα, λοιπόν, μπορώ να σας βεβαιώσω ότι δεν με περίμεναν ούτε έρωτες, ούτε τρελά όνειρα, ούτε πάθη. Μια απλή παραθαλάσια πόλη σαν το... Λουτράκι μόνο αντίκρυσα και ακριβά ξενοδοχεία που δικαιολογούσαν τις τιμές τους με επιχειρήματα τύπου «μα σε αυτό το κρεβάτι κοιμήθηκε η Νικόλ Κίντμαν»!

Σε αυτή τη συλλογή θα βρείτε αποσπάσματα από 18 βραβευμένες ταινίες, με παλαιότερη την «Dolce Vita» του Φελίνι (μουσική Νίνο Ρότα) και πιο πρόσφατη το «Τhe Wind That Shakes The Βarley» του Κεν Λοουτς (μουσική Τζορτζ Φέντον, μέχρι πρότινος ακυκλοφόρητη).

Οι εκτελέσεις είναι αυθεντικές, ευχάριστες εκπλήξεις (Popol Vuh, Τζον Λιούρι) υπάρχουν, απουσιάζει όμως παντελώς το στοιχείο που θα συνδέσει μεταξύ τους αυτές τις ταινίες και τη μουσική τους. Ούτε ως κινηματογραφική συλλογή λειτουργεί ούτε ως πειστήριο της λάμψης που υποτίθεται ότι χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο φεστιβάλ.