Πολιτικό αδιέξοδο, κοινωνική ανισορροπία, έλλειψη προσωπικής ελευθερίας. Πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια, ακόμα και ποδόσφαιρο ως μηχανισμοί υπνωτικής αυτοϊκανοποίησης των οικονομικά απελπισμένων. Εκρηξη, έγκλημα, τιμωρία, κάθαρση. Το σεξ ως φαντασίωση εκδίκησης, ονείρωξη ταξικής ισότητας, θεϊκής υπέρβασης σ' έναν κατασκευασμένο παράδεισο.

Το νέο πόνημα του Κάρλος Ρεϊγάδας (Japon) υπογραμμίζει την προτίμησή του στην ελλειπτική αφήγηση, τους αργόσυρτους ρυθμούς και τις σκηνές σοκ όπου η σάρκα γδύνεται από κάθε κινηματογραφική επιείκεια και παρουσιάζεται αφώτιστη, έτοιμη για το κοντινό της. Σεξουαλική εμμονή του σκηνοθέτη ή απλά ένα ακόμα σύμβολο κινηματογραφικής παρατήρησης; Κάτι που δεχόμαστε όταν παρουσιάζεται με α λά Shortbus καλογυμνασμένους Νεοϋορκέζους, αλλά προκαλεί την απέχθειά μας μπροστά στη μιζέρια υπέρβαρων Μεξικανών. Π.Λ.