Αν μη τι άλλο, το 2005 ήταν η χρονιά του Τέρενς Χάουαρντ. Οχι μόνο έγινε ευρέως γνωστός από το ρόλο του στο κινηματογραφικό ντεμπούτο του 50 Cent GET RICH OR DIE TRYIN, αλλά έκλεψε και την παράσταση από το all star cast του CRASH. Και για να μην κολλήσει τη ρετσινιά του αιώνιου δευτεραγωνιστή... ορίστε και ο καλλιτεχνικός θρίαμβος του HUSTLE & FLOW, όπου υποδύεται έναν κυνικό προαγωγό που μέσω της μουσικής προσπαθεί να κυνηγήσει κάτι καλύτερο. Ακούγεται τετριμμένο, μα είναι και αρκούντως ρεαλιστικό, αφού, σε αντίθεση με τους σόουλ τραγουδιστές των 60s, οι σημερινοί ράπερ δεν ξεκίνησαν από τη χορωδία της ενοριακής εκκλησίας.

Η μεγάλη επιτυχία του Χάουαρντ είναι ότι ραπάρει ο ίδιος και στην ταινία και στο CD, καταφέρνοντας να πείσει και για τις ικανότητές του στη χειμαρρώδη εκφορά του λόγου. Μέσα σε μία γενικότερη blaxpoitation ατμόσφαιρα, παραγωγοί και ράπερ μάλλον άγνωστοι στο ελληνικό κοινό (οι περισσότεροι ανήκουν στο δυναμικό των δισκογραφικών εταιρειών Asylum, ΒΜΕ, Shonuff και Grand Hustle) εξαπολύουν χωρίς επιτηδευμένη επιθετικότητα ρίμες για πόρνες, ναρκωτικά, όπλα, βία και έναν φαύλο κύκλο που δεν οδηγεί παρά σε ένα ψυχολογικό τέλμα - όλα αυτά πάνω από ένα συνήθως μίνιμαλ μουσικό υπόβαθρο που όμως διακρίνεται για την ηχητική του ποικιλία, καθώς κανένα κομμάτι δεν μοιάζει με το επόμενο...