Μadagascar (Geffen/Universal)

26.05.2007
Τα σάουντρακ ταινιών κινουμένων σχεδίων έχουν εκ προοιμίου περιορισμένο κοινό στη χώρα μας (εξαιρούνται, ασφαλώς, εκείνα από τα δύο Shrek). Από τη μία τα πιτσιρίκια (καθώς αργεί ακόμα η απενοχοποίηση του είδους) δύσκολα μπορεί να ενδιαφερθούν για το σκορ και από την άλλη τα τραγούδια που περιέχονται χάνουν τελείως τη λειτουργικότητά τους, όταν δεν συνοδεύονται από τις εικόνες που ενέπνευσαν τη χρήση τους.

Τα σάουντρακ ταινιών κινουμένων σχεδίων έχουν εκ προοιμίου περιορισμένο κοινό στη χώρα μας (εξαιρούνται, ασφαλώς, εκείνα από τα δύο Shrek). Από τη μία τα πιτσιρίκια (καθώς αργεί ακόμα η απενοχοποίηση του είδους) δύσκολα μπορεί να ενδιαφερθούν για το σκορ και από την άλλη τα τραγούδια που περιέχονται χάνουν τελείως τη λειτουργικότητά τους, όταν δεν συνοδεύονται από τις εικόνες που ενέπνευσαν τη χρήση τους. Στο Madagascar, για παράδειγμα, όταν βλέπεις τη ζέβρα να περπατάει στο δρόμο και ακούς το «Stayin Αlive» των Bee Gees, εισπράττεις ένα μήνυμα- το ίδιο κι όταν η ίδια ζέβρα τρέχει να συναντήσει το λιοντάρι- φίλο της υπό τους ήχους του «Chariots Of Fire» του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Είναι όμως αδύνατον να ξανακούσεις τα ίδια τραγούδια από το σάουντρακ-CD, ανάμεσα στους Earth, Wind & Fire, Λούις Αμστρονγκ και Ventures. Τα ορχηστρικά κομμάτια του έμπειρου στο είδος Χανς Τσίμερ και των σταθερών συνεργατών του (Τζέιμς Ντούλι, Χάιτορ Περέιρα, Τζέιμς Λιβάιν) είναι, εντούτοις, εξαιρετικά, ίσως από τα καλύτερα που έχουν γραφτεί ποτέ για animation. Δυστυχώς, όμως, είναι καταδικασμένα να μην συναντήσουν ποτέ το κοινό τους. Οποιο κι αν είναι αυτό...