Είμαι 45 χρονών. Μου αρέσει το sex μόνο σε προσωπικές μου στιγμές να το σκέφτομαι. Όταν γίνεται πράξη, δεν μου αρέσει και ποτέ δεν έχω οργασμό. Τελευταία εδώ και 2 χρόνια το αποφεύγω. Ενω έχω σύντροφο, γνώρισα άλλο φιλικά και μόνο τον φαντασιώνομαι, αλλά δεν τον θελω στην πραγματικότητα. Έχω κάποια κιλά και αυτό με ενοχλεί κατα βάθος. Δεν μπορώ να αδυνατίσω. Οι άλλοι μου λένε πως δεν είμαι τόσο παχιά. Τι συμβαίνει με μένα?
Τίποτα δεν σου συμβαίνει άλλο εκτός απ' το ότι έχεις ξενερώσει με τη σχέση που έχεις, αλλά φοβάσαι να τη διακόψεις λόγω της γενικότερης ανασφάλειας σου. Επειδή όμως αρνείσαι να αναγνωρίσεις και να εντοπίσεις τους βαθύτερους λόγους αυτής της ανασφάλειας έχεις επικεντρωθεί στο πάχος σου, βρίσκοντας έτσι μια χειροπιαστή αιτία για να πάψεις να διεκδικείς το καλύτερο για τον εαυτό σου.
Αν ήξερα περισσότερα πράγματα για σένα, εκτός από το ότι προτιμάς τον αυνανισμό και τις φαντασιώσεις από το σεξ με τον σύντροφό σου και το πρόβλημα των κιλών, ίσως να μπορούσα να σε βοηθήσω περισσότερο. Ωστόσο, οφείλω να επισημάνω ότι συνήθως, η εμμονή με το βάρος μας κρύβει μια χαμηλή αυτοεκτίμηση που τις περισσότερες φορές είναι συνδεδεμένη με μια προβληματική παιδική και εφηβική ηλικία, κατά την οποία οι γονείς μας δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν με επιτυχία στις ψυχολογικές ανάγκες του μεγαλώματος μας.
Βέβαια, αυτές οι καταστάσεις είναι πολύ συνηθισμένες και με τίποτα δεν σημαίνουν κάτι κακό για την ψυχική σου ισορροπία. Απλά, αν θέλεις να βρεις πραγματική ικανοποίηση από την προσωπική σου ζωή (και όχι μόνο στο κρεβάτι), θα πρέπει να προσεγγίσεις τον εαυτό σου με έναν διαφορετικό τρόπο και σ' αυτό θα μπορούσες να βρεις πολύτιμη βοήθεια από κάποιον καλό ψυχοθεραπευτή.
Όσο για τον καινούργιο φίλο που φαντασιώνεσαι στις προσωπικές σου στιγμές, εφόσον δεν τον θέλεις για κάτι περισσότερο, είναι απόλυτα θεμιτό να τον χρησιμοποιείς ως "θέμα" για την ικανοποίηση σου και δεν υπάρχει κανένας λόγος να έχεις ενοχές γι' αυτό.
