“Μου αρέσει η συνολική ιδέα του γουορχολικού Factory, όπου μπορούσες να κινείσαι μεταξύ όλων των διαφορετικών κατευθύνσεων των πιο μεγάλων εφαρμοσμένων τεχνών”.
Οι δουλειές σας περιλαμβάνουν από σχεδιασμό αγαθών πολυτελείας μέχρι διακόσμηση εσωτερικών χώρων. Πώς είναι να περνάτε τα σύνορα τόσο διαφορετικών κατευθύνσεων;
Ξεκίνησα ως βιομηχανικός σχεδιαστής και συνέχισα ως διακοσμητής εσωτερικών χώρων. Πιστεύω, όμως, ότι πρέπει να έχω διευρυμένη παιδεία, ευρύτερη οπτική της ζωής και πλουραλιστική συμπεριφορά απέναντι στο δομημένο περιβάλλον. Μου αρέσει η συνολική ιδέα του γουορχολικού Factory, όπου μπορούσες να κινείσαι μεταξύ όλων των διαφορετικών κατευθύνσεων των πιο μεγάλων εφαρμοσμένων τεχνών. Μόλις ο Γουόρχολ αποφάσισε να κάνει μια ταινία, την έκανε. Δεν σκέφτηκε: «Δεν είμαι κινηματογραφιστής»...
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας κινηματογραφικός ήρωας;
Ο Ανθρωπος που Επεσε στη Γη, με τον David Bowie.
Αν σας ζητούσαν να ορίσετε το design σε ένα παιδί, τι θα λέγατε;
Το design είναι αυτό που δίνει σχήμα σε καθεμία από τις εμπειρίες μας.
Γεννηθήκατε στο Κάιρο. Υπάρχουν αραβικές επιρροές στη δουλειά σας; Οι γονείς μου άφησαν το Κάιρο, όπου γεννήθηκα, όταν ήμουν ενάμιση ετών και πήγαμε να ζήσουμε στη Ρώμη, στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στο Μόντρεαλ και τελικά στο Τορόντο – όταν ήμουν στα εφτά. Ο πατέρας μου είναι Αιγύπτιος και η μητέρα μου Αγγλίδα, οπότε, σύμφωνα με τον αιγυπτιακό νόμο, είμαι Αιγύπτιος. Παρ’ όλα αυτά, αν και μου είναι οικεία, δεν μπορώ να πω ότι νιώθω στην Αίγυπτο σαν στο σπίτι μου, γιατί πουθενά δεν νιώθω σαν στο σπίτι μου. Προτιμώ να είμαι ένας παγκόσμιος πολίτης ή ένα άτομο που έρχεται από άλλο πλανήτη, που παρατηρεί αιωνίως τον κόσμο. Αλλά οφείλω να πω ότι έκανα το πρώτο «παγκοσμιοποιημένο» αραβικό όνομα στο design και νομίζω ότι, ευτυχώς, άνοιξα τις πόρτες.
Μιλήστε μας για τις συνεργασίες που είχατε στην Ελλάδα.
Το μεγαλύτερο project που έκανα στην Ελλάδα ήταν το Semiramis το 2004. Εκεί «σφυρηλατήθηκε» μια δυνατή φιλία με τον Δάκη Ιωάννου, έναν οραματιστή του καλλιτεχνικού κόσμου. Μαζί δημιουργήσαμε ένα μείγμα τεχνολογίας, Τέχνης και ευαισθησίας. Το συγκεκριμένο ξενοδοχείο δίνει έμφαση στο γεγονός ότι η διαμονή πρέπει να είναι ευχάριστη, τόσο που να χαράζεται στη μνήμη για πάντα. Νομίζω, επίσης, ότι βάζει την ευρύτερη περιοχή της Κηφισιάς στον παγκόσμιο χάρτη και αυτό είναι ένα θετικό βήμα για την οικονομία προς την ανάπτυξη της περιοχής ως σύνολο. Μακάρι να μπορούσα να δουλέψω στην Ελλάδα.
Ποια είναι για εσάς η αγαπημένη πρωτεύουσα του design και γιατί;
Επισκέφτηκα τη Σανγκάη για πρώτη φορά μετά από χρόνια και με είχε κυριεύσει η φουτουριστική ομορφιά της. Αγαπάω τη Νέα Υόρκη γιατί είναι τόσο ελεύθερη και ακόμα τόσο ακριβή. Το Βελιγράδι γιατί ξεπέρασε τόσο καλά τον βομβαρδισμό. Την Κωνσταντινούπολη γιατί είναι η μυθολογική «Μέκκα». Το Παρίσι γιατί μυρίζει ούρα, αλλά και αρώματα. Το Μιλάνο γιατί είναι υπεραισθηματικό και μπουρζουά. Το Λονδίνο γιατί είναι εκλεκτικό και εκκεντρικό. Το Μαϊάμι γιατί είναι χαλαρό, αλλά και ξιπασμένο. Το Τορόντο επειδή είναι ο τόπος που μεγάλωσα και το Κάιρο γιατί είναι η γενέτειρά μου. Το Σάο Πάολο γιατί εκπέμπει αισθησιασμό, αν και μαστίζεται από εγκληματικότητα. Το Βερολίνο γιατί είναι η «Νέα Υόρκη» της δεκαετίας του ’70 και τέλος την Αθήνα λόγω του φαγητού και του χάους! Θα μπορούσα να συνεχίσω...
Με ποια φράση θα θέλατε να σας θυμούνται;
«Παγκόσμια αγάπη» (globalove) και «όλοι είμαστε γεννημένοι για να δημιουργούμε».
Θανάσης Διαμαντόπουλος
