Πρωτοασχολήθηκε με το σχέδιο εν έτει 1956. Ουκ ολίγοι υπήρξαν οι σχεδιαστές που πόνταραν στην ιδιοφυΐα του, ενώ προσωπικότητες της εποχής έκαναν μνεία στην ικανότητά του να πλάθει ενδυματολογικούς χαρακτήρες. Κι αυτό ακριβώς ήταν το μεγάλο του ατού.
"Όταν ντύνεις μια γυναίκα, πρέπει να γνωρίζεις πώς να εξωτερικεύσεις τον γοητευτικό της εαυτό", δήλωνε πάντα. Το ταλέντο του, ωστόσο, αναγνωρίστηκε παγκοσμίως το 1978, όταν προτάθηκε να συμμετάσχει στο γκαλά των σχεδιαστών πoυ διοργάνωσε ο Ερυθρός Σταυρός στο Παλάτσο Πίτι. Εκείνο το απόγευμα, όχι μόνο πήρε τις καλύτερες κριτικές, αλλά κίνησε και το ενδιαφέρον των υπευθύνων του οίκου Βalencianga, που αναγνώρισαν στο πρόσωπό του τον νέο Ιβ Σεν Λοράν. Την επόμενη ημέρα, μάλιστα, του πρότειναν τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή.
Η καινοτομία του Ρίβα στον Βalencianga ήταν ότι επανέφερε στη μόδα την παράδοση και το γκλάμουρ των '50s, κάτι που διατήρησε για 20 συνεχή χρόνια. "Μόλις το 1991 και με την αλλαγή της διεύθυνσης του οίκου, αποφάσισα ότι ήθελα να κάνω κάτι που να μείνει στο κοινό ως η δημιουργία του Ρίβα. Κι έτσι έφυγα για τη Ρώμη".
Η επιστροφή του υπήρξε η πιο θριαμβευτική Ιταλού σχεδιαστή, ενώ από το ατελιέ του "άρχοντα" παρέλασε όλη η αφρόκρεμα της καλής κοινωνίας και του Χόλιγουντ.

copyright: Εικόνες
Από την Άννα Καψάλη