A photo posted by THOMAI APERGI (@thomaiapergiofficial) on
Θυμάμαι, ήταν ένα πρωινό Φεβρουαρίου ή Μάρτη όταν σε είδα στο γνωστό καφενείο που σύχναζες. Ήσουν προσηλωμένος σ'ένα εξονυχστικό κοίταγμα.. τους πάντες και τα πάντα!!! Μόλις μας είδες με τη μαμά έκανες ένα λακωνικότατο νέυμα- όσο γλαφυρά κι αν προσπαθήσω να το περιγράψω στο γραπτό λόγο δεν θα καταφέρω να πλησιάσω καν αυτή τη χαρακτηριστικά δωρική σου πρόσκληση-που μεταφράζεται να κάτσουμε για καφέ μαζί σου.
Σε πλησιάσαμε, καθόσουν μόνος σου κι εγώ με μιας έσκυψα να σε φιλήσω και να σ'αγκαλιάσω. Ευθύς αμέσως εσύ ανταπάντησες με τη γλώσσα του σώματός σου να μου λέει ευθαρσώς "εσείς οι νέοι μόνο για αγκαλιάσματα και φιλιά είστε, εμάς δε μας έμαθαν έτσι, γι'αυτό ο κόσμος πάει κατά διαόλου.." Ανέκαθεν ήξερα τις αντιδράσεις σου σ'αυτές τις εκδηλώσεις όμως με τα χρόνια η "ενόχλησή" σου ήταν για μένα μια ασυναίσθητη επιβεβαίωση οτι όλα βαίνουν καλώς.
Έτσι λοιπόν σου είπα οτι βιαζόμαστε πάρα πολύ γιατί δε θα προλαβαίναμε την τράπεζα και φύγαμε κακήν κακώς. Λοιπόν παππού.. δε θα το πιστέψεις, εκείνη τη στιγμή η άλλη φωνούλα που κατοικοεδρεύει στο κεφάλι μου μου πέταξε: "καλά ....καλά Θωμαή μια μέρα θα τον νοσταλγείς αυτό τον καφέ με τον παππού σου και θα ναι αργά.." Φυσικά έκανα του κεφαλιού μου και συνέχισα τις δουλειές μου.
Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που σε είδα όρθιο, ακμαίο όπως θα σε θυμάμαι πάντα.
Είμαι πολύ τυχερή γιατί 2 μήνες στην εντατική σου είπα όσα δεν σου είπα ποτέ σαν εγγονή σου, πόσο σ' αγαπώ, οτι είχες δίκιο όταν μου έλεγες για όοοολους αυτούς τους κινδύνους που ελλοχεύουν και άλλα πολλά.. χάρηκα που στο παραδέχτηκα και ας μην ήσουν σε θέση να απαντήσεις. Τώρα 40 μέρες αφότου έφυγες νιώθω μια ανακούφιση σε αποχαιρέτησα όπως ήθελα.
Όλα αυτά τα μοιράζομαι μαζί σας- σαφώς δεν έχω πρόθεση να στεναχωρήσω κανέναν, ο παππούς μου έφυγε πλήρης ημερών, γεννήθηκε και πέθανε μάγκας- για να διατρανώσω ένα μοναδικό πράγμα. Αγκαλιάστε τους ανθρώπους σας, ζητήσε συγγνώμη, παλέψτε γι'αυτούς, μοιραστείτε τα συναισθηματά σας, αφιερώστε τους χρόνο, χτίστε τις γέφυρες και γεφυρώστε τα.χάσματα..πείτε Σ Α ΓΑΠΩ.. δεν είναι πολύ αργά..μέχρι να είναι πολύ αργά...
