Ο ίδιος εξομολογήθηκε: «Ήθελα πάντα να κάνω μια καριέρα τραγουδιστή με ένα σοβαρό έργο. Δεν με ενδιέφερε το να γίνω γνωστός, να μπω σε ένα περιοδικό και να βγάλω χρήματα. Ποτέ. Το τραγούδι το έβλεπα πάντα σαν μέσο έκφρασης. Αν δεν ήμουν καλός στο τραγούδι θα έκανα κάτι άλλο. Δεν θα πήγαινα ποτέ σαν τραγουδιστής για ένα μεροκάματο, παρόλο που το είχα ανάγκη το μεροκάματο. Απόδειξη ότι και όταν ξεκίνησα την καριέρα μου ήμουν στις μπουάτ.
Δεν πήγα ποτέ σε λαϊκά μαγαζιά. Στις μπουάτ που δεν παίρναμε και μία. Ούτε ένα ευρώ παίρναμε. Παρακαλάγαμε για ένα τραγούδι να εκφραστούμε. Οι μπουάτ ήταν χώρος έκφρασης, δεν ήταν χώρος για να οικονομήσεις. Υπέφερα. Ήταν δύσκολα τα πράγματα. Ήμουν στην Αθήνα και έμενα σε ξενοδοχεία των 10 δραχμών στην Ομόνοια, με άλλους 10 να κοιμάμαι εκεί. Μόνο και μόνο για να είμαι στην Αθήνα και να με ακούσουν 5 άνθρωποι και να μπορώ να πάω σε μια μπουάτ να τραγουδήσω».