Ήταν τότε που έχασε τη μητέρα της, ενώ εξήγησε γιατί τα ονόμασε τα... «τα χρόνια του καναπέ»!

«Αυτή την περίοδο είμαι πιο μόνη από ποτέ γενικότερα. Πέρασα τρία πολύ δύσκολα χρόνια και δεν το ξέρεις. Είναι αυτά τα χρόνια που ο κάθε άνθρωπος έχει στη ζωή του και είναι λίγο πέτρινα, λίγο μαύρα και λίγο σκοτεινά. Εγώ τα λέω για να τα ξορκίσω “τα χρόνια του καναπέ”. Είναι δύο χρόνια που έχασα τη μαμά μου, αλλά με είχε πιάσει από πριν εμένα γιατί την έβλεπα 8 χρόνια ανήμπορη και αυτό το πράγμα δούλευε μέσα μου. Κάποια στιγμή, όταν την έχασα, κλείστηκα στο σπίτι και τον εαυτό μου» αποκάλυψε.

Και συνέχισε να εξομολογείται όσα ένιωθε την περίοδο εκείνη: «Δεν θυμάμαι να έκανα και πολλά πράγματα. Έκανα τις εκπομπές στο ραδιόφωνο, ερχόμουν στο “ΔΕΣΤΕ ΤΟΥΣ” και έμπαινα στο σπίτι, κατέβαζα τα ρολά, έβαζα πυτζάμες, καθόμουν στο κρεβάτι, δεν έβλεπα ούτε τηλεόραση και σκεφτόμουν. Είχα γίνει ένας άνθρωπος πολύ μίζερος. Αναρωτιόμουν γιατί είμαι έτσι; Γιατί οι άλλοι έχουν πράγματα και είναι χαρούμενοι και εγώ έχω μιζεριάσει και είμαι μαύρη μέσα σε ένα σπίτι; Γιατί κάποιες γυναίκες και εγώ έχω μείνει μόνη μου;».