Μία διαφορετική «Αντιγόνη» θα παιχτεί στις 20 και 21 Ιουλίου στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου υπό τις μουσικές συνθέσεις του Blaine L. Reininger και τους ήχους του Ψαραντώνη. Ο Δημήτρης Μπίτος με τη δική του σκηνοθετική ματιά παρουσιάζει την κλασική τραγωδία του Σοφοκλή Επιδαύρου ως μία σύγχρονη αλληγορία πάνω στην πιο ισχυρή πραγματικότητα, που είναι το αιώνιο σκοτάδι του Θανάτου και η μοναδική ελευθερία που έχει κανείς στο πώς πεθαίνει.
Το e-go μίλησε με τον Δημήτρη Μπίτο για τη δική του ερμηνεία και προσέγγιση πάνω στο πρόσωπο της Αντιγόνης...
e-go: Πως προσεγγίζετε την Αντιγόνη, το κλασικό αυτό κείμενο του Σοφοκλή;
Διαβάζουμε και ακούμε το κείμενο. Και αυτό που βλέπουμε και ακούμε προσπαθούμε να το δώσουμε σε εικόνα, ήχο, λόγο, κίνηση. Δεν το αποδομούμε. Πάμε σύμφωνα με αυτό και μέσα από την πορεία μας αυτή προκύπτει η δική μας οπτική γωνία: η δική μου, των ηθοποιών, των μουσικών.
e-go: Περιγράψτε μας λίγο την ψυχοσύνθεση της «δικιάς» σας Αντιγόνης.
Αν θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω μόνο μία λέξη για να την περιγράψω, θα επέλεγα την 'επανάσταση': μία διαρκής σύγκρουση που γίνεται μέσα της, από την Αντιγόνη για την Αντιγόνη.
e-go: Η αυταρχική εξουσία, το ηθικό, το νόμιμο, το χρέος: Που τελικά βρίσκεται η «χρυσή» τομή;
Πουθενά και ταυτόχρονα σε όλα. Το ένα δε μπορεί να υπάρξει χωρίς το άλλο, ούτε στην αντίφασή του ούτε στην υπερβολή του.
e-go: Πώς συναντιέται η Αντιγόνη στα χορικά της με τον Blaine L. Reininger και τον Ψαραντώνη;
Το χθες με το σήμερα, η μουσική των βαλκανίων και της Δύσης, το παραδοσιακό και το μοντέρνο, η φωνή και ο ηλεκτρονικός ήχος... η μουσική είναι αναπόσπαστο στοιχείο της παράστασης. Είναι ο σκελετός αλλά και η 'φλέβα' της. Νομίζω όμως πως μόνο όποιος δει την παράσταση θα καταλάβει και ο καθένας με το δικό του τρόπο πώς τελικά η Αντιγόνη συναντά τον Ψαραντώνη και τον Blaine L. Reininger.
e-go: Η παράσταση θα παιχτεί σε ολική έκλειψη της Σελήνης. Τυχαία συγκυρία ή υποβόσκει κάποιος συμβολισμός;
Η παράσταση θα παιχτεί χωρίς φεγγάρι. Όταν μας ανακοίνωσαν την ημερομηνία από το φεστιβάλ, κοιτάξαμε το ημερολόγιο για να δούμε το πώς η φύση θα 'φωτίσει' την παράσταση.Όταν λοιπόν είδαμε ότι εκείνες τις μέρες θα έχουμε νέα σελήνη, συνειδητοποιήσαμε ότι τελικά τίποτα δε μπορεί να είναι εντελώς τυχαίο... γιατί μία τυχαία ημερομηνία 'κουμπώνει' με τον τρόπο που βλέπουμε εμείς την παράσταση: το αιώνιο σκοτάδι του θανάτου αλλά και το φως της ελευθερίας. Της ελευθερίας που έχουμε στο να επιλέγουμε τελικά τον τρόπο που ζούμε. που βιώνουμε τον έρωτα και τη μοναξιά. αλλά και στον τρόπο που πεθαίνουμε.
e-go: Πώς αναδεικνύονται οι διαχρονικές πτυχές της τραγωδίας και ποιες οι συνδέσεις με το σήμερα;
Η τραγωδία παραμένει σύγχρονη γιατί έχει να κάνει με μία λειτουργία ανθρώπινη. Όσο ο άνθρωπος εξελίσσεται τόσο εξελίσσεται και η τραγωδία μαζί του και κάθε φορά μας αγγίζει και για κάποιο άλλο θέμα.
e-go: Σήμερα, μέσα στην κρίση, αλλά και την κυνικότητα που βιώνουμε πόσο καταλυτική είναι η δύναμη του έρωτα (έρως ανίκατε μάχαν);
O έρωτας είναι μία σημαντική στιγμή του ανθρώπου. Είναι η στιγμή που στέκεται απέναντι στον Άλλον, απέναντι στον Κόσμο και απέναντι στον Εαυτό του. Ο οποιοσδήποτε και το o,τιδήποτε θεωρείται, αντιμετωπίζεται, αξιολογείται και... αντέχεται αλλιώς.
Γεωργία Οικονόμου
