«Η ιστορία του χαμένου παιδιού», το τέταρτο και τελευταίο μέρος της εξιστόρησης μιας φιλίας με επίκεντρο την πολύβουη Νάπολη, έχει να συναγωνιστεί αντιπάλους όπως τον Τούρκο Νομπελίστα Ορχάν Παμούκ.
Η πραγματική ταυτότητα της συγγραφέα, που έχει δημοσιεύσει την τετραλογία αυτή, καθώς και άλλα τρία μυθιστορήματα με το ψευδώνυμο "Έλενα Φεράντε", είναι ένα από τα καλύτερα φυλαγμένα μυστικά στη σύγχρονη Ιταλία.
«Ή Έλενα Φεράντε γεννήθηκε στη Νάπολη. Μόνο αυτό ξέρουμε για αυτήν» ανέφερε στον ιστότοπό του το Ίδρυμα Μπούκερ. Μια εκπρόσωπος του ιδρύματος τόνισε ότι κανένας ανώνυμος συγγραφέας δεν έχει κερδίσει ποτέ, ούτε το Μπούκερ (σ.σ. το βραβείο για αγγλόφωνα έργα), ούτε το Διεθνές Μπούκερ.
Λέγεται ότι πριν εκδοθεί το πρώτο μυθιστόρημά της η Φεράντε έγραψε, σε μια επιστολή της προς τους εκδότες της: "Τα βιβλία, αφού γραφούν, δεν χρειάζονται τους συγγραφείς". Ακόμη και όταν το πρώτο μυθιστόρημα της τετραλογίας (εκδόθηκε στην Ιταλία το 2011) απέσπασε διθυραμβικά σχόλια διεθνώς και ξεπέρασε σε πωλήσεις το 1 εκατομμύριο αντίτυπα, η συγγραφέας δεν θέλησε να αποκαλύψει την ταυτότητά της.
Οι εικασίες έφτασαν στο απόγειό τους τον Μάρτιο, όταν ο καθηγητής Μάρκο Σαντάγκατα υπονόησε ότι πίσω από το ψευδώνυμο "Έλενα Φεράντε" κρύβεται η καθηγήτρια Μαρτσέλα Μάρμο που κατάγεται από τη Νάπολη αλλά έχει ζήσει για μια περίοδο στην Πίζα, όπως και η ηρωίδα των μυθιστορημάτων. Η Μάρμο διέψευσε ότι είναι το ίδιο πρόσωπο με την Φεράντε.
Άλλοι, ιδίως στους ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης, υποθέτουν ότι η "Έλενα" ενδέχεται να είναι άνδρας, όμως κάτι τέτοιο αντιμετωπίζεται με έντονο σκεπτικισμό, κυρίως λόγω της ευαισθησίας με την οποία παρουσιάζει τα έφηβα κορίτσια, τη φιλία τους και τις κάποιες φορές τεταμένες σχέσεις των μητέρων με τις κόρες τους.
Οι εκδότες της Φεράντε γνωρίζουν την πραγματική ταυτότητά της, όμως ακόμη και οι συνυποψήφιά της για το βραβείο, η μεταφράστρια Αν Γκόλντσταϊν, βρίσκεται στο απόλυτο σκοτάδι. "Έχω μεταφράσει πολλούς νεκρούς συγγραφείς, έτσι είμαι μάλλον συνηθισμένη να μην έχω επαφή με τον συγγραφέα", είπε χαριτολογώντας η Γκόλντσταϊν και πρόσθεσε: "Βρίσκω αξιοθαύμαστο ότι έλαβε την απόφαση να μην έχει καμία σχέση με τα βιβλία της αφού τα γράψει".
