Τι: Ιωάννης Μουχασίρης (Ζωγραφική),

ΠΕΠΤΩΚΟΤΕΣ

Που - Πότε:

«ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ», Δήμου Αθηναίων: 12 - 22 Mαρτίου 2009

Τεχνοχώρος «ΤΟ ΜΗΛΟ»: 3 Mαρτίου - 4 Απριλίου 2009

website: http://www.mouhasiris.gr

Ο Ιωάννης Μουχασίρης παρουσιάζει στην «Τεχνόπολη» του Δήμου Αθηναίων από τις 12 έως τις 22 Μαρτίου και παράλληλα στον τεχνοχώρο «Το Μήλο» από τις 3 Μαρτίου έως τις 4 Απριλίου τη νέα του δουλειά με τίτλο «Πεπτωκότες».

Η δέκατη ατομική έκθεση του καλλιτέχνη απαρτίζεται από ακρυλικούς πίνακες εμπνευσμένους από τη μορφή, το βίο και το έργο μεγάλων Ελλήνων και ξένων ποιητών. Έργα μεγάλων διαστάσεων θα παρουσιαστούν στην «Τεχνόπολη», ενώ προσωπογραφίες των ποιητών στο «Μήλο».

Όπως ο ποιητής, εμπλεκόμενος σε μία οδυνηρή σχέση με τη πραγματικότητα, αναζητά τον εαυτό του έξω από αυτόν και ξαναγράφει την ιστορία του σώματός του, έτσι και ο καλλιτέχνης, αναζητώντας τον εαυτό του στον ποιητικό λόγο, αναπλάθει τον κόσμο ως εικαστική μαρτυρία.

Πέρα από αυστηρές προσωπογραφίες των «καταραμένων» ή στείρες απεικονίσεις των κειμένων τους, τα έργα αντικατοπτρίζουν την ίδια τη δημιουργική διαδικασία ως βίωμα, υπερβαίνοντας έτσι το θέμα τους το οποίο λειτουργεί απλά ως αφετηρία σε ένα ταξίδι τόσο ονειρικό όσο η ίδια η ζωή.

Όπως η υλική τους υπόσταση δεν παραπέμπει στο άθροισμα και στην ιστορία των υλικών τους, έτσι και οι μορφές τους δεν παραπέμπουν πουθενά αλλού παρά στην ίδια την πραγματικότητα τους, δεν αναπαριστούν, δε σημαίνουν, αλλά είναι.

Οι ήρωες των έργων, φιγούρες άστεγες, ακρωτηριασμένες, περιπλανώμενες μέσα σ’ ένα εχθρικό περιβάλλον που μάταια αγωνίζονται να καθυποτάξουν, μέσα στα ερείπια ενός χρεοκοπημένου πολιτισμού, αντικρίζουν το θεατή σε μία ουτοπική προσπάθεια επικοινωνίας. Ο δονκιχωτισμός τους δικαιώνεται καθώς ο κενός ηθικής εικαστικός λόγος μετουσιώνει το σύμβολο σε ύλη και το ανθρώπινο σώμα από μία συρραφή πολιτισμικών μελών σε σώμα παρθενογεννημένο.

"Ο Μουχασίρης είναι ένας από τους μετρημένους στα δάχτυλα ζωγράφους που δεν φοβάται ν’ αναμετρηθεί με το κυρίαρχο στοιχείο κάθε αιώνα, τη βία. Η χαρούμενη βία είναι το σήμα του, που διαπερνά το έργο του, δίνοντας αίμα στο θέμα.
Αυτή δίνει ζωή στους ήρωές του, που αρχίζουν τη ζωή τους από το τέλος. Είναι το δώρο του στη βία, γιατί την προβάλλει χαρούμενη να αρνείται κάθε έννοια της μοίρας.
Μόλις απομακρύνεται η μοίρα, το έργο δίνει τη θέση του σε μια ατελείωτη σειρά παραμυθιών που, ενώ τα βλέπεις αποσπασματικά, συνιστούν ένα σώμα ? αυτό του ζωγράφου ? το οποίο αρνείται πεισματικά να έχει μία και μοναδική θέαση της ζωής."

Γιώργος Κακουλίδης (ποιητής)

Χορηγός επικοινωνίας: e-go.gr