Την Πέμπτη εγκαινιάζεται στο Μουσείο Φρυσίρα ατομική έκθεση με αναδρομικό περιεχόμενο του Pat Andrea, παρουσιάζοντας επιβλητικά μια σειρά έργων του.
Ο Pat Andrea αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ζωγράφους της Ευρώπης στο χώρο του μαγικού ρεαλισμού και της νεοπαραστατικής εικονογραφίας. Αρκετά έργα του φιλοξενούνται στο Μουσείο Φρυσίρα. Γεννημένος στην Χάγη το 1942, ζει και εργάζεται στο Μπουένος Αιρες, στο Παρίσι και στην Χάγη. Από το 1997 δουλεύει επικές ενότητες με θέματα τον αρχαίο μύθο και την σύγχρονη παράκρουση. Εχει εκθέσει σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και σε ιδρύματα και αίθουσες τέχνης των ΗΠΑ. Από το 1998 είναι τακτικός καθηγητής στη Σχολή Beaux Arts του Παρισιού. Εργα του φιλοξενούνται στα σπουδαιότερα μουσεία της Ευρώπης και της Αμερικής, όπως το γαλλικό Pompidou και το νεοϋορκέζικο MoMa.
H έκθεση περιλαμβάνει περί τα 50 έργα -λάδια και σχέδια. Στην περίπτωση του Pat Andrea η καλλιτεχνική προσωπικότητα επιβάλλεται με το δικό της αυτόνομο τρόπο και η λειτουργία της εικόνας κερδίζει τον απόρρητο όσο και ιερό χαρακτήρα της. Ο Pat Andrea διαρρηγνύει τον υμένα μιας αποχυμωμένης παράδοσης για να καταστήσει τους εφιάλτες ή τα οράματα, τους φόβους ή τις επιθυμίες, πλαστικά γεγονότα άξια λόγου. Ο κόσμος του κατοικείται από όντα τρυφερότητας αλλά και βίας, παιδικών ψυχώσεων και νευρωτικών εμμονών. Κάθε πίνακας κατ' ουσίαν λειτουργεί σαν ένα μονόπρακτο δράμα στο οποίο η ένταση του τελματωμένου χρόνου διαποτίζει τον θεατή.
Ο Pat Andrea καταθέτει μια ζωγραφική της επιθυμίας βιώνοντας τα επίκαιρα προβλήματα ενός σύγχρονου κόσμου. Η κλασικής ποιότητας τεχνική του εμψυχώνει συνθέσεις μιας κινηματογραφικής αφήγησης με έντονα στυλιζαρίσματα, cuttings, αυξομειώσεις μεγεθών, απρόβλεπτα πλάνα ή παράδοξους φωτισμούς οι οποίοι πάντως αναδεικνύουν τα ένδον στοιχεία και διαλύουν την εξωτερική τελειότητα των μορφών. Ο ζωγράφος αυτός έχει την υπομονή φλαμανδού πριμιτίβ όταν στήνει τα υπερμεγέθων διαστάσεων εικαστικά collages του στα οποία πάντα υπάρχει μια ιστορία, ένα μυστήριο, η πιθανότητα της πτώσης και η δυνατότητα της κάθαρσης. Σε συνθέσεις όπως το Tea Time (1997) η στερεά ζωγραφική διαδικασία δύσκολα αποκρύπτει τον ανατρεπτικό χαρακτήρα των εικονιζόμενων. Κατ' ουσίαν στο έργο αυτό έχουμε να κάνουμε μ' έναν "Γυναικών Κατάλογο". Διαφορετικές ηλικίες και τάξεις οι ίδιες όμως ανάγκες και εμμονές.
Κατά βάση ο Pat Andrea ακολουθεί την συγκαλυμμένη ειρωνεία των collages του Max Ernst επιμένοντας όμως στο έπος ή τη γελοιότητα του καθημερινού δράματος. Τα άνισα μεγέθη των προσώπων που επικολλώνται στα άκρα χωρίς σώματα, οι φιγούρες που ελλοχεύουν στη σκιά, η βασανιστική και μη εκπληρούμενη σεξουαλική επιθυμία, η αγνότητα που προβάλλεται ως μικροαστική σύμβαση αλλά και ως γέρας μιας ανδροκρατικής κοινωνίας, παραπέμπουν τόσο στον Freud όσο και στον Marx. Κυρίως όμως παραπέμπουν στην μεγάλη ευρωπαϊκή ζωγραφική από τον Τισιανό ως τον Κουρμπέ την οποία ο Pat Andrea ανανεώνει με προσωπικό ύφος και ακόμη πιο προσωπική άποψη.
Οι δυναμικές του εικόνες αποτελούν το μεταίχμιο πάθους και τρυφερότητας, οπτικής ασφυξίας και οπτικής πράυνσης, παροξυσμού και κλασικότητας. Για τον Pat Andrea υπάρχει πάντα μια γυναίκα-θύμα κι ένας άντρας-θύτης. Συχνά όμως οι ρόλοι εναλλάσσονται όταν διαφοροποιούνται οι συνθήκες. Το μείζον όμως είναι ένα: η ζωγραφική να συνεχίζει τον αποκαλυπτικό-μεσσιανικό της χαρακτήρα παραμένοντας η κορωνίδα των οπτικών τεχνών και ο ζωγράφος να διατηρεί το δικαίωμά του στην ερμηνεία ή τη θεραπεία (;) των αναπαριστώμενων μορφών. Μάγος ή θεραπευτής, γητευτής των σωμάτων ή ιατρός των ψυχών ο καλλιτέχνης διεκδικεί το δικαίωμα για πράγματα για τα οποία αδυνατεί να εκφέρει λόγο η επιστήμη και δεν δικαιούται η πολιτική.
Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 17 Ιουνίου.