''Μήδεια'' από το Αμφιθέατρο

11.06.2001
Η "Μήδεια" του Ευριπίδη διδάχτηκε το 431 π.Χ., και είναι μια από τις κορυφαίες τραγωδίες του μεγάλου τραγικού που σε τούτο το έργο του αποδεικνύεται και μέγας ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής. Είναι μάλιστα, και ο πρώτος που με τη "Μήδειά" του εισαγάγει στη θεατρική τέχνη ζητήματα όπως το ερωτικό πάθος και οι ψυχολογικές μεταπτώσεις των ηρώων, που κατά κόρον συναντούμε στο νεότερο θέατρο.
Η "Μήδεια" του Ευριπίδη διδάχτηκε το 431 π.Χ., και είναι μια από τις κορυφαίες τραγωδίες του μεγάλου τραγικού που σε τούτο το έργο του αποδεικνύεται και μέγας ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής. Είναι μάλιστα, και ο πρώτος που με τη "Μήδειά" του εισαγάγει στη θεατρική τέχνη ζητήματα όπως το ερωτικό πάθος και οι ψυχολογικές μεταπτώσεις των ηρώων, που κατά κόρον συναντούμε στο νεότερο θέατρο.

Ο απόλυτος έρωτας, η απόγνωση, η απελπισία και μαζί η δαιμονική ευφυΐα συνθέτουν τη φιγούρα της Μήδειας. Της γυναίκας που την εγκαταλείπει ο άντρας της ο Ιάσονας, κι εκείνη καταφεύγει στην ανήλεη εκδίκηση, σκοτώνοντας όχι μόνο τη νεαρή αντίζηλό της αλλά και τα ίδια της τα παιδιά. Βέβαια, κι εδώ αποκαλύπτεται το μεγαλείο του Ευριπίδη, η Μήδεια δε φτάνει σ' αυτή την απόφαση χωρίς ταλαντεύσεις και οδύνη. Γι' αυτό και η συγκεκριμένη τραγωδία είναι "η πιο απελπισμένη ερωτική τραγωδία απ' όσες έχουν συντεθεί" όπως σημειώνει ο σκηνοθέτης της παράστασης Σπύρος Ευαγγελάτος.

"Κείμενα με προβολή της βίας και της απόγνωσης γράφονται, κατά κόρον, και στις μέρες μας" συμπληρώνει ο Σπύρος Ευαγγελάτος. "Κείμενα συνήθως επιδερμικής πρόκλησης, που αμφιβάλλω αν θα επιζήσουν πάνω από μια δεκαετία. Η "Μήδεια" του Ευριπίδη ζει εδώ και 2.432 χρόνια, προβάλλοντας την έσχατη απελπισία του έρωτα, που οδηγεί στην απόλυτη διάλυση της ανθρώπινης ύπαρξης. Σε μια τέτοια περίπτωση, ακόμη και η παιδοκτονία είναι, βέβαια ανήκουστο γεγονός, αλλά απλώς ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των καταστροφών. Εδώ απεικονίζεται η λυσσαλέα ορμή του πιο μεγάλου ανθρώπινου πάθους, του έρωτα".

Στην παράσταση της "Μήδειας" στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου τους δύο κεντρικούς ρόλους, τον ομώνυμο και αυτόν του Ιάσονα, ερμηνεύουν η Λήδα Τασοπούλου και ο Μιχαήλ Μαρμαρινός. Μαζί τους, οι Αλέξης Σταυράκης στο ρόλο του Κρέωντα, ο Σπύρος Μαβίδης στο ρόλο του Αιγαία, η Ουρανία Μπασλή στης Τροφού, ο Φώτης Αρμένης στου Παιδαγωγού και ο Νίκος Γιαχαλής στου Αγγελιαφόρου. Κορυφαίες είναι οι Αλεξάνδρα Παντελάκη και Γεωργία Καλλέργη. Στο χορό συμμετέχουν οι Γεωργία Ανέστη, Βίβιαν Κοντομάρη, Χριστίνα Ζωγοπούλου, Ίρις Κυριακοπούλου, Μαρία Ζερβού, Μέντη Μέγα, Λένα Μαρέβα κ.α.

Διανομή
Μήδεια: Λήδα Τασοπούλου
Ιάσων: Μιχαήλ Μαρμαρινός
Κρέων: Αλέξης Σταυράκης
Αιγεύς: Σπύρος Μαβίδης
Τροφός: Ουρανία Μπασλή
Παιδαγωγός: Φώτης Αρμένης
Αγγελιοφόρος: Νίκος Γιαχαλής

Συντελέστες

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος
Σκηνικά: Λαλούλα Χρυσικοπούλου
Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Χορογραφία: Αποστολία Παπαδαμάκη
Μουσική Διδασκαλία: Νίκος Βασιλείου

Κορυφαίες - Χορός Αλεξάνδρα Παντελάκη - Γεωργία Καλλέργη Γεωργία Ανέστη - Βίβιαν Κοντομάρη, Χριστίνα Ζωγοπούλου - Ίρις Κυριακοπούλου, Μαρία Ζερβού - Μέντη Μέγα, Λένα Μαραβέα - Μίρκα Κρεστενίτη, Άννια Φυσσούν - Κατερίνα Ευαγγελάτου