«Μία από τις μεγαλύτερες μορφές του χορού στη σύγχρονη Ελλάδα, ο χορευτής, χορογράφος και δάσκαλος Γιάννης Μέτσης έφυγε από τη ζωή την Πέμπτη το απόγευμα, από πνευμονικό οίδημα, στα 79 του χρόνια.

Γεννημένος στον Πειραιά το 1931, ως Γιάννης Βάκουλης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, σπούδασε από πολύ μικρός μπαλέτο και τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών. Το 1950 προσλαμβάνεται στην Εθνική Λυρική Σκηνή ως πρώτος χορευτής, ενώ συμμετέχει και σε παραστάσεις του Ελληνικού Χοροδράματος της Ραλλούς Μάνου.

Το 1954 πηγαίνει στο Παρίσι, όπου μελετάει πλάι σε φημισμένους δασκάλους, όπως οι Πρεομπραζένσκα, Περρετί, Εγκορόβα και χορεύει στα Μπαλέτα Ρολάν Πετί και στα Μπαλέτα του Μαρκησίου ντε Κουέβας. Το 1956 συνεργάζεται με τα μπαλέτα Ραμπέρ στο Λονδίνο ως χορευτής, καθηγητής και χορογράφος, και το 1958 γίνεται διευθυντής του ιρλανδικού Theatre Ballet (Κορκ).

Ο Γιάννης Μέτσης χόρεψε ολόκληρο το κλασικό ρεπερτόριο («Λίμνη Κύκνων», «Καρυοθραύστης», «Συλφίδες», «Ζιζέλ», «Κοπέλια» κ.λπ.) καθώς και σύγχρονα έργα με τα διασημότερα ονόματα, στα μεγαλύτερα καλλιτεχνικά κέντρα (Λονδίνο, Παρίσι, Εδιμβούργο, Βρυξέλες κ.ο.κ.), περιοδεύοντας σε Ευρώπη, ΕΣΣΔ και Κίνα, ενώ εμφανίστηκε στην αγγλική και σε άλλες ευρωπαϊκές τηλεοράσεις. Το 1958 επιστρέφει στην ΕΛΣ ως σολίστ και χορογράφος. Τότε δημιουργεί δική του Σχολή μπαλέτου. Το 1961-1962 πηγαίνει στη Νέα Υόρκη, όπου διδάσκεται από τα «ιερά τέρατα» του χορού, Μπαλανσίν, Μάρθα Γκράχαμ και Περιοσλάβεκ.

Το 1965 ιδρύει τη «Χορευτική Ομάδα Γιάννη Μέτση» που έγινε αργότερα το «Πειραματικό Μπαλέτο Αθηνών», για το οποίο μεταξύ άλλων χορογραφεί τα έργα «Μικρή λευκή αχιβάδα» του Χατζιδάκι, τα «Δέκα Σκίτσα για έγχ.» του Σκαλκώτα, «2 Σονάτες και 1 Τρίο» του Θεοδωράκη κ.λπ. Αργότερα επιστρέφει στην ΕΛΣ ως έκτακτος χορογράφος και από το 1983 ήταν στο διδακτικό προσωπικό της Κρατικής Σχολής Ορχηστρικής Τέχνης. Η κηδεία του Γιάννη Μέτση γίνεται σήμερα στις 12.00 μ.μ. από το Α’ Νεκροταφείο.