Πρωτότυπος τίτλος: I am number four
Σκηνοθεσία: Ντι Τζέι Καρούζο
Πρωταγωνιστούν: Άλεξ Πέτιφερ, Νταϊάνα Άγκρον, Τίμοθι Όλιφαντ
Πλοκή:
Εννιά παιδιά που γλίτωσαν μετά από την καταστροφή του μακρινού τους πλανήτη, ζουν πλέον περίπου φυσιολογικά στη Γη, υπό το φόβο όμως ότι θα τους ξεκάνουν κακοί εξωγήινοι. Για καλή τους τύχη οι κακοί, επειδή προφανώς πάσχουν από μια έντονη μορφή ψυχαναγκαστικής διαταραχής που δε ξεπερνιέται ακόμα και όταν στο βιογραφικό τους υπάρχει η γενοκτονία, πρέπει να σκοτώσουν τους Εννιά αυστηρά με την αριθμητική τους σειρά.
Γνώμη:
Η ενδιαφέρουσα αρχική ιδέα-αλληγορία για την εφηβική αποξένωση δυστυχώς μετατράπηκε σε νερόβραστη ιστορία, που ουσιαστικά αποτελείται από ένα κυνικό κολάζ των πιο χαρακτηριστικών στοιχείων των προορισμένων για εφήβους ταινιών, αδιάφορη σκηνοθεσία και μια κάκιστη απόφαση να επικεντρωθεί η πλοκή στο πολύ πεζό κεντρικό ρομάντζο, παρά στην πιθανώς συναρπαστική εξερεύνηση του παρελθόντος του κεντρικού ήρωα και των όλο και περισσότερων δυνάμεων που αποκτά. Το τελευταίο μισάωρο, πάντως, σώζει η τελική σκηνή μάχης (αν και τα ψηφιακά τέρατα θα μπορούσαν να λείπουν) που ξυπνάει τους γλαρωμένους, όπως και η θεόσταλτη Τερέζα Πάλμερ, της οποίας οι σκηνές έχουν τη σπίθα που έλειπε από ό,τι προηγήθηκε.
Χριστίνα Λιάπη