Τέσσερα χρόνια μετά την πνευματική περιπέτεια του Samsara, o Παν Νάλιν συνεχίζει το ταξίδι του στον μυστικισμό της ινδουιστικής και βουδιστικής θρησκείας διαμέσου άλλης μιας τραγικής ερωτικής ιστορίας, που γεννιέται εδώ με φόντο την απεραντοσύνη των Ιμαλαϊων. Μιας ιστορίας απλής στο περιεχόμενό της και διδακτικής μέσα στη μυθολογική αλληγορική της φύση (η αλαζονεία των εραστών που ποθούν αλόγιστα, σε αντίθεση με την αγάπη που εξυψώνεται μέσα από τη θυσία και ζει αιώνια). Το κορίτσι εδώ είναι ένας δαίμονας με ανθρώπινη μορφή που ξελογιάζει τον κοινό θνητό και τον μαθαίνει ν’ αρπάζει όχι μόνο υλικά αλλά και ψυχικά αγαθά. Ενας προστάτης - άγγελος που βρίσκεται στο κατόπι της επιδιώκει να αποκαταστήσει την ισορροπία.

Με άλλα λόγια, το κάρμα συναντά τον Σαίξπηρ και συγκεκριμένα τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα, σε ένα διαχρονικό, αισθηματικό μελόδραμα... μετενσάρκωσης (θυμίζει την Πηγή Της Ζωής), που, καλπάζοντας πάνω στη σφαίρα του μεταφυσικού, φτάνει ως τη μητρόπολη του σύγχρονου Τόκιο για να βρει την εξιλέωση. Σασπένς, εξωτισμός, εντυπωσιακή φωτογραφία. Οπως και έντονη η πόζα των δύο όμορφων πρωταγωνιστών και η σημασία στο στιλ, που προειδοποιούν πως ελάχιστη ποσότητα ουσίας υπάρχει κάτω από τη φροντισμένη αυτή παραγωγή, η οποία τελικά πάσχει από αναπαραγωγή γνώριμων μοτίβων.

ΑΝΤΑ ΔΑΛΙΑΚΑ