Αν η Ντιάν Αρμπους γύριζε ποτέ ταινία θα έμοιαζε με αυτήν. Παράξενη, αυθάδης, τολμηρή και εκκεντρική. Αιχμηρή. Υπνωτιστική. Σαν τη φωνή του Ντάουνι και τη ματιά της Κίντμαν...

Το δημιουργικό ζευγάρι Σάινμπεργκ και Γουίλσον, υπεύθυνο για την αγαπημένη Γραμματέα, επιχειρεί μια διαφορετική, ριψοκίνδυνη, κινηματογραφική βιογραφία, επιθυμώντας να συλλάβει την ουσία της καλλιτέχνιδος Αρμπους. Γι αυτό, προσεγγίζει τα γεγονότα που την οδήγησαν στη φωτογραφία μυθιστορηματικά. Αντιπαραθέτει σταθερά πλάνα, που αποκαλύπτουν ένα νωχελικό ή σχεδόν ακίνητο, αναγνωρίσιμο μα ταυτόχρονα αλλότριο, κόσμο. Τους δίνει ρυθμό με ένα καίριο, κοφτό μοντάζ, που αναδεικνύει τις λεπτομέρειες στα πρόσωπα ή τα σώματα των ηρώων. Σκαρφίζεται ευανάγνωστους, αλλά όχι προφανείς συμβολισμούς (η γούνα ως παλτό και ως δέρμα, το λυτρωτικό ξύρισμα και η απελευθερωτική γύμνια...) για να εξελίξει την ιστορία του τελετουργικά. Και δανείζεται εποικοδομητικά μερικά χιτσκοκικά τεχνάσματα για να χτίσει σασπένς. Ετσι, οι εικόνες του αιχμαλωτίζουν το βλέμμα. Δεν μοιράζονται όμως τα μυστικά τους, δεν εξομολογούνται την ψυχή τους, δεν μας κάνουν κοινωνούς στο πάθος τους. Γι αυτό, αν η Ντιάν Αρμπους γύριζε ποτέ ταινία, δεν θα ήταν αυτή.

ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ