O Ντε Σίκα εμπλουτίζει τις νεορεαλιστικές του ανησυχίες με μια δόση φαντασίας, διασώζοντας τους κατατρεγμένους από τη φτώχεια κατοίκους μιας παραγκούπολης με τη βοήθεια θεϊκής παρέμβασης. Η σκληρή πραγματικότητα δεν απουσιάζει, η πρωτοτυπία έγκειται όμως στη χιουμοριστική και πιο ανάλαφρη καταγραφή της. Οργιαστικό στην ποικιλία των συναισθημάτων που προκαλεί, το Θαύμα Στο Μιλάνο συγχωρείται για την οποιαδήποτε απλοϊκότητα γιατί αφήνει ένα χαμόγελο διαρκείας χαραγμένο στο πρόσωπο του θεατή. Θ.Π.