Marie Antoinette (Verve/Universal)

18.04.2007
Οποιαδήποτε σκηνοθέτις τολμά να «ντύσει» μία ταινία εποχής με πανκ από τα 70s, ποπ από τα 80s, ελεκτρόνικα από τα 90s κι ένα σωρό ήχους από τα 00s, έχει ήδη ξεκινήσει τη δουλειά της με γκολ από τα αποδυτήρια για μένα.

Οποιαδήποτε σκηνοθέτις τολμά να «ντύσει» μία ταινία εποχής με πανκ από τα 70s, ποπ από τα 80s, ελεκτρόνικα από τα 90s κι ένα σωρό ήχους από τα 00s, έχει ήδη ξεκινήσει τη δουλειά της με γκολ από τα αποδυτήρια για μένα. Το να κρίνουμε τα κομμάτια των Strokes, Ανταμ Αντ, Βιβάλντι, Air, Aphex Twin, New Order, Gang Of Four, Siouxsie & The Banshees, Cure και όλων όσων στριμώχνονται στα δύο CD δεν έχει νόημα - αξίζει αντίθετα, να τονίσουμε τη συμμετοχή του πιανίστα Ντάστιν Ο Χάλοραν, μέλους των Devics, τα ρεμίξ του Κέβιν Σιλντς των My Bloody Valentine στα ξεχασμένα χιτάκια των Bow Wow Wow και το θαυμαστό γεγονός ότι 26 κομμάτια που εκ πρώτης όψεως ελάχιστη σχέση θα μπορούσαν να έχουν μεταξύ τους, εδώ αποτελούν αναπόσπαστα τμήματα ενός αρμονικού συνόλου. Η στήλη υποκλίνεται στην κυρία Κόπολα και αφήνει τους επικριτές της να αναπολούν τα κλειδοκύμβαλα και τις άρπες.