Black Dahlia (Silva Screen/EMI)
Ο Μαρκ Αϊσαμ συμπληρώνει φέτος 25 χρόνια κινηματογραφικής καριέρας και παραμένει συνεπής στην παράδοξη τάση του να τα καταφέρνει καλύτερα στις ανεξάρτητες παραγωγές. Εδώ είναι κάτι παραπάνω από επαρκής, όταν δίνει στην τρομπέτα του τον πρώτο ρόλο, τα χαλάει όμως όταν παραχωρεί τα ηνία στην εκατονταμελή ορχήστρα...
Children Of Men (Universal)
Τζάρβις Κόκερ, Deep Purple, Libertines, Τζον Λένον, King Crimson, Kills και πολλοί άλλοι ακούγονται στο φουτουριστικό Λονδίνο του Αλφόνσο Κουαρόν, πέρα από τη μουσική του Τζον Τάβενερ. Υπέροχα τραγούδια, αλλά μην ψάχνετε το μέλλον του ροκ εν ρολ εδώ...
Lady In The Water (Decca/Universal)
Ο Τζέιμς Νιούτον Χάουαρντ σέβεται τον Μ. Νάιτ Σάμαλαν και γράφει κακή μουσική για μία κακή ταινία. Κερασάκι στην άνοστη αυτή τούρτα, τέσσερις συμπαθητικές διασκευές σε τραγούδια του Μπομπ Ντίλαν.
Notes On Α Scandal (Decca/Universal)
Ο Φίλιπ Γκλας σπανίως γράφει για το σινεμά και, όποτε το κάνει, η δουλειά του
παρουσιάζει πάντοτε ενδιαφέρον, αλλά για κακή του τύχη, οι μνήμες από το κομψοτέχνημα «Τhe Ηours» είναι ακόμα νωπές και δύσκολα μπορούν να παραχωρήσουν τη θέση τους σε αυτά εδώ τα... notes.
The Prestige (Hollywood/EMI)
Οκτώ δολάρια ήταν η αμοιβή του Ντέιβιντ Τζούλιαν πριν από δέκα χρόνια για το «Τhe Following», αλλά προφανώς σήμερα θα εισπράττει πολύ περισσότερα, από τον ίδιο μάλιστα σκηνοθέτη. Το αξίζει και με το παραπάνω, βέβαια, ακόμα κι αν δεν φτάνει τα ποιοτικά ύψη του «Ιnsomnia».
The Pursuit Of Happyness (Varese/EMI)
Τον μάθαμε από την υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα του «Ηotel Rwanda». Στη δεύτερη
εκτός Ευρώπης δουλειά του, ο πολύπειρος Ιταλός συνθέτης Αντρέα Γκέρα αποδεικνύει ότι δεν έχει τίποτα λιγότερο από έναν Αλαν Σιλβέστρι, για παράδειγμα. Δυστυχώς, όμως, ούτε κάτι περισσότερο...
ΣΠΗΛΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ
