O τίτλος του επεισοδίου είναι «Grave Danger», κλείνει επάξια μια από τις πιο πετυχημένες σεζόν ολόκληρης της σειράς, διαρκεί μιάμιση περίπου ώρα και τη σκηνοθεσία υπογράφει κανείς άλλος από τον Κουέντιν Ταραντίνο. Οσοι περιμένουν κάτι από το σύνηθες επιδειξιομανές ύφος των ταινιών του ενδέχεται, παρ όλα αυτά, να απογοητευτούν. Αντί να επιβάλει τη δική του στιλιστική κυριαρχία, ο Ταραντίνο αφήνεται να αφομοιωθεί από τον κόσμο και τους κώδικες μιας σειράς την οποία ο ίδιος δηλώνει ότι παρακολουθεί φανατικά και γνωρίζει απ έξω. Εκτός, λοιπόν, από δυο- τρία σποραδικά διαλογικά μέρη όπου πρυτανεύει η λατρεία του σκηνοθέτη για ποπ αναφορές (όπως είναι ο μονόλογος του Πίτερσεν για τον Ρόι Ρότζερς) και μερικά αναπάντεχα cameos από ηθοποιούς της παλιάς b-movie σχολής (όπως ο Σκοτ Γουίλσον και ο Τζον Σάξον), το υπόλοιπο επεισόδιο είναι ένα σφιχτοδεμένο, έξυπνο σε ανατροπές και δεξιοτεχνικά ρυθμισμένο θρίλερ που θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γυριστεί και για τη μεγάλη οθόνη.
O τίτλος του επεισοδίου είναι «Grave Danger», κλείνει επάξια μια από τις πιο πετυχημένες σεζόν ολόκληρης της σειράς, διαρκεί μιάμιση περίπου ώρα και τη σκηνοθεσία υπογράφει κανείς άλλος από τον Κουέντιν Ταραντίνο.