Επιμέλεια: Μανώλης Κρανάκης
Θα ήθελα να ξεκινήσω με μία ατάκα από την ταινία, γιατί θα καταλάβαινε κανείς ακριβώς τι πρέπει να περιμένει όταν μπαίνει στο σύμπαν του μέγα ποιητή του κακού γούστου. Δεν μπορώ όμως να το κάνω, γιατί, όσο και να ψάξει κανείς δεν υπάρχει ούτε μία γραμμή διαλόγου στα 89 λεπτά του Α Dirty Shame χωρίς μία λέξη από εκείνες που, αν μετέφραζα, θα κινδύνευα να πέσω θύμα λογοκρισίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η ανάλογη αμερικανική επιτροπή χάρισε στον Γουότερς ένα καθαρό NC-17 και πως, όταν ρωτήθηκαν τι κοψίματα θα απαιτούνταν για να πάρει η ταινία τον χαρακτηρισμό R, μέλη της επιτροπής απάντησαν πως αν αφαιρούνταν όλα τα κομμάτια στα οποία ήταν αντίθετα, η ταινία θα διαρκούσε 10 λεπτά.
Βασισμένο σε μία είδηση που ο Γουότερς διάβασε σε μία εφημερίδα και η οποία αναφερόταν στη λαγνεία με την οποία ανταποκρίνεται το σώμα σε μία ισχυρή διάσειση από χτύπημα στο κεφάλι, το Α Dirty Shame είναι -πώς να το πει κανείς;- ένα νέο μανιφέστο για την σεξουαλική απελευθέρωση σε μορφή ταινίας με ζόμπι!
Με φόντο τη Βαλτιμόρη, η Σίλβια Στικλς, ιδιοκτήτρια ενός σούπερ μάρκετ, ζει μία ενάρετη ζωή με τον σύζυγό της, τον Βον. Το μοναδικό πρόβλημα είναι η κόρη τους Καπρίς, η οποία, λόγω του υπερμεγέθους στήθους της, βρίσκεται κλειδωμένη στο πατάρι του σπιτιού, προκειμένου να μην το σκάσει για το τοπικό στριπτιζάδικο όπου είναι διάσημη με το όνομα Ούρσουλα Αντερς! Ενα αυτοκινητικό δυστύχημα, όμως, θα προκαλέσει διάσειση στην Σίλβια και θα την μεταμορφώσει σ' ένα σεξουαλικό τέρας, αρχηγό μίας μάχης ανάμεσα στους sex maniacs και τους neuters που θα οδηγήσει την μικρή τους γειτονιά στην ολική καταστροφή.
Πατώντας με καλογυαλισμένα παπούτσια πάνω στο ισχυρό τρίπτυχο οικογένεια, ηθική και θρησκεία, ο Γουότερς δεν θα διστάσει να δείξει την Σίλβια να σηκώνει ένα μεγάλο δοχείο με νερό με τον πιο ανορθόδοξο τρόπο που έχετε δει ποτέ, δεν θα φοβηθεί να ξεφτιλίσει την αστυνομία δείχνοντας έναν αστυνομικό με φετίχ τις πάνες για μωρά, δεν θα κρύψει το homage του στην Νύχτα Των Ζωντανών Νεκρών και τελικά θα στείλει ολόκληρη τη σύγχρονη δυτική κουλτούρα για απενοχοποιημένο και ανεξέλεγκτο σεξ.
Εντάξει, το Α Dirty Shame δεν είναι Pink Flamingos, η Τρέισι Ούλμαν δεν είναι Ντιβάιν, η περίφημη (!) σκηνή με την κωλοτρυπίδα που τραγουδάει είχε πει από παλιά πολύ περισσότερα για την υποκρισία μίας κοινωνίας η οποία καταπιέζει τα ένστικτά της στο βωμό του καθωσπρεπισμού, ενώ οι βάσεις του σεναρίου και της σκηνοθεσίας τρίζουν από μία σαφώς «εύκολη» εμβάθυνση στο παράλογο. Αλλά ακόμα κι έτσι, το Α Dirty Shame είναι μία αναρχική ματιά πάνω σε μία εποχή που επιστρέφει εγκληματικά στην «ηθική», σαφώς ανώτερη ως αντίδραση στο καθεστώς Μπους από τη δημαγωγία του Μάικλ Μουρ...
if you like this...
...δείτε σε μεταμεσονύκτια προβολή το Pink Flamingos (1972, περιοχή 1, New Line Home Entertainment) του Τζον Γουότερς για να αποθεώσετε την Ντιβάιν και την εκδίκηση ως φετίχ.
...ξαναδείτε το Female Trouble (1974, περιοχή 1, New Line Home Entertainment) του Τζον Γουότερς για μία «άλλη» Ντιβάιν και μία «άλλη» Αμερική.
...θυμηθείτε το κωμικό κρεσέντο της Τρέισι Ούλμαν στο Small Time Crooks του Γούντι Αλεν (2000, περιοχή 2, Odeon) για να την εκτιμήσετε από την αρχή.
...θαυμάστε την Κάθλιν Τέρνερ στο Serial Mom του Τζον Γουότερς (1994, περιοχής 1, New Line Home Entertainment) σε ακόμη μία έκρηξη οικιακής κακογουστιάς και αναρχίας!
Ο Τζον Γουότερς μιλάει για την «ντροπή»
ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΞ
Επρεπε να είμαι πολύ προσεκτικός και υπεύθυνος. Αυτή ήταν μία safe sex ταινία. Μερικές φορές μπορεί να το παρατραβήξεις, αλλά η άποψη μου πάντα ήταν ότι αυτό που κάνουν οι άνθρωποι σεξουαλικά είναι δική τους δουλειά. Ολες αυτές οι σεξουαλικές πράξεις, ακόμα και οι πιο γελοίες, 20 χρόνια πριν θα θεωρούνταν παθολογικές. Σήμερα οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι. Το αληθινό σεξ είναι πια επικίνδυνο. Μάλλον οι άνθρωποι πρέπει να σκεφτούν νέες σεξουαλικές πράξεις για να ανανεώσουν την ορμή τους.
ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΣΤ
Η Τρέισι είχε διαβάσει το σενάριο πριν συναντηθούμε και όταν έκανα το πρώτο meeting με το καστ ήμουν προετοιμασμένος για όλα αυτά που θα με ρωτούσαν. Δεν τους ζήτησα στιγμή να είναι γυμνοί, γιατί θέλω οι ηθοποιοί μου να είναι άνετοι. Αλλωστε, είναι μία κωμωδία. Νομίζω η Τρέισι μου είπε πως ο σύζυγος της την ενθάρρυνε να το κάνει. Πάντοτε λέω στους ηθοποιούς να κρατάνε ένα ρεαλισμό. Οι παλιές μου ταινίες ήταν υπερβολικές. Πάντοτε τους λέω να χαμηλώνουν τους τόνους, πράγμα που, αν δεις την ταινία, είναι δύσκολο να φανταστείς ότι πέτυχε.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ΝC-17
Σοκαρίστηκα όσο και τη μέρα που το Hairspray είχε πάρει PG-13. Πραγματικά, πιστεύω πως αν ήταν πρόεδρος ο Κλίντον, θα ήταν R. Τα μέλη της επιτροπής μού είπαν ότι από κάποια στιγμή και μετά σταμάτησαν να κρατούν σημειώσεις.
ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟ ΡΙΝΚ FLΑΜΙΝGΟS
Εκανα την ταινία που ήθελα να κάνω. Δεν υπήρχε ποτέ η πρόθεση να είναι πιο σοκαριστική από το Pink Flamingos. Υποτίθεται ότι ήταν μία κωμωδία για μία τσόντα, που δεν είχα κάνει ποτέ. Και η αλήθεια είναι ότι μεγάλωσα βλέποντας πορνό.
ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ
Νομίζω πως είναι μία ευχάριστη (feel-good), σέξι (sex), φετιχιστική (fetish), σαν θαύμα (miracle), θρησκευτική (religious) ταινία.
