Από τον Σπήλιο Λαμπρόπουλο

Δεν είναι λίγα αυτά που θυμίζουν την καθ όλα επιτυχημένη συνταγή του «Ρride & Ρrejudice»: ίδια πρωταγωνίστρια, ίδιος συνθέτης, ίδιος πιανίστας, σχεδόν ίδιο εξώφυλλο... Μόνον ένας ορκισμένος γκρινιάρης θα είχε πρόβλημα με αυτές τις λεπτομέρειες, εντούτοις, καθώς η ουσία του «Αtonement», δηλαδή η μουσική, δεν θυμίζει τίποτα τετριμμένο, δευτεροκλασάτο ή αδιάφορο: ο Ντάριο Μαριανέλι είναι ταλαντούχος συνθέτης, ο Ζαν-Ιβ Τιμποντέ ένας παγκοσμίου κλάσης πιανίστας, η Καρολάιν Ντέιλ με το τσέλο της προσδίδει δραματικότητα στον ήχο, ενώ η ορχήστρα δωματίου που τους συνοδεύει αποφεύγει τις φανφάρες και παρακολουθεί με οικονομία τα σόλο τους.

Το δε εναρκτήριο «Βriony», με μία γραφομηχανή του 1935 να κρατάει το ρυθμό ανάμεσα στα ασπρόμαυρα πλήκτρα του Τιμποντέ θα κάνει και τον πιο επιφυλακτικό ακροατή να ανασηκώσει με ενδιαφέρον το φρύδι του. Μην έχετε αμφιβολίες: για τις γενιές που δεν έχουν γεννηθεί ακόμα, τούτη εδώ είναι η κλασική μουσική του 21ου αιώνα.