2006, περιοχής 2, Audio Visual

Μπορεί με τη βοήθεια του pause και του rewind να έχεις την ψευδαίσθηση ότι θα καταλάβεις κάτι παραπάνω, αλλά η πραγματική ουσία αυτού του παραισθησιογόνου εφιάλτη παραμένει η διαρκώς εγγενής αίσθηση πως το ακατανόητο είναι τελικά κάτι τόσο απλό. Οσο και η πορεία μίας γυναίκας από τη λογική στην παράνοια και πάλι πίσω. Σε κάθε περίπτωση, η πιο πειραματική ταινία στη φιλμογραφία του Ντέιβιντ Λιντς (σε στιγμές ξεπερνάει και το «Εraserhead») παραμένει την ίδια στιγμή και η πιο δυνατή εμπειρία της χρονίας.