Τζούλι Κρίστι: Μακριά από το αγριεμένο πλήθος

21.02.2008
Αποχωρώντας από τη φυτεία τσαγιού όπου μεγάλωνε, σε ηλικία έξι χρονών, η Τζούλι Κρίστι άφησε για πάντα πίσω της την ψευδαίσθηση της οικογενειακής ευτυχίας (παρέμεινε πολέμιος του γάμου μέχρι και το 2008 όπου και παντρεύτηκε σε μία μυστική τελετή στην Ινδία τον για 28 χρόνια σύντροφο της, δημοσιογράφο Ντάνκαν Κάμπελ).

Από τη Δέσποινα Παυλάκη

Αρχίζοντας από το τέλος

Τι μπορεί να σημαίνει για σένα ένα Οσκαρ όταν είσαι νέα, ωραία, πλην Βρετανίδα, στη δεκαετία του 60; Λυπάμαι που το λέω, αλλά όχι και πολλά! «Τότε δεν είχαμε τέτοια ψύχωση με τα Οσκαρ στην Αγγλία. Εγώ δεν τα είχα καν ακουστά. Κάποια στιγμή βέβαια πήρα μυρωδιά πόσο σημαντικά υποτίθεται ότι ήταν, αλλά δεν με ενδιέφερε και πολύ. Σκέφτηκα, όμως, ότι όλο και κάτι θα μπορούσα να κερδίσω από αυτή την ιστορία, οπότε τους είπα ότι θα πήγαινα στην τελετή αν με έστελναν τζάμπα διακοπές με το φίλο μου στην έρημο. Το ίδιο αισθάνομαι και σήμερα!»

Τάδε έφη Τζούλι Κρίστι για την υποψηφιότητα και κατοπινή νίκη της για το Οσκαρ Α Γυναικείου Ρόλου στο «Darling» του Τζον Σλέσιντζερ, το 1966. Κι αν δεν σε εντυπωσιάζουν ιδιαίτερα τα Οσκαρ σε ηλικία 24 χρονών, τότε δεν υπάρχουν και πολλές πιθανότητες να σου ξυπνήσουν το ενδιαφέρον αργότερα. Ούτε όταν σου αφιερώνει το δικό του αγαλματίδιο ο πρώην εραστής σου, Γουόρεν Μπίτι («για την Τζουλς», έγραφαν οι τίτλοι τέλους της δεύτερης σκηνοθετικής του απόπειρας «Οι Κόκκινοι», που του χάρισε το Οσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας το 1981 παρ όλο που είχαν πια χωρίσει) ούτε όταν απορρίπτεις σειρά ρόλων που χάρισαν πλειάδα αγαλματιδίων ή τουλάχιστον υποψηφιότητες στις αντικαταστάτριές σου (Τζέιν Φόντα για το «Σκοτώνουν Τα Αλογα Οταν Γεράσουν», Νταϊάν Κίτον για τους «Κόκκινους», Τζάνετ Σούζμαν για το «Νικόλαος Και Αλεξάνδρα», Ζενεβιέβ Μπιζόλντ για την «Αννα Των Χιλίων Ημερών»).

Το μόνο που καταφέρνουν είναι να σου προκαλέσουν μια βαθιά αίσθηση ανακούφισης όταν τελικά δεν τα κερδίζεις (βλέπε έκφραση απόλυτης αγαλλίασης όταν έχασε το Οσκαρ Πρώτου Γυναικείου Ρόλου για το «Αfterglow» στην τελετή απονομής του 1997). Ποιος ο λόγος λοιπόν να αναλάβει η Τζούλι Κρίστι έναν τόσο απαιτητικό ρόλο στο «Υστερόγραφο Μιας Σχέσης», σκηνοθετικό ντεμπούτο της ηθοποιού Σάρα Πόλεϊ, αφού θα διέτρεχε σοβαρό κίνδυνο όχι μόνο να προταθεί ξανά, αλλά και να κερδίσει πάλι ένα ακόμα κακόγουστο επιχρυσωμένο διακοσμητικό για το τζάκι της;

Μάλλον γιατί ήξερε πολύ καλά ότι αν δεν αναλάμβανε αυτή το ρόλο, θα τον έπαιρνε κάποιος άλλος και «...η Σάρα είναι τόσο εξαιρετικά ταλαντούχα που δεν είχα σκοπό να επιτρέψω σε κανέναν άλλο να βιώσει την εμπειρία τού να δουλέψει μαζί της στην πρώτη της ταινία». Παρά τα θερμά αυτά λόγια, ωστόσο, η Σάρα Πόλεϊ έκανε έναν ολόκληρο χρόνο για να την πείσει! Λίγους μήνες αφότου τα κατάφερε, στις 22 Ιανουαρίου, η Τζούλι Κρίστι κέρδισε την τέταρτη υποψηφιότητά της για Οσκαρ.