Οι συναισθηματικές παλινωδίες, τα μεγάλα λόγια και οι μικρές καθημερινές ματαιώσεις ενός νέου άντρα στο Παρίσι του 70, δοσμένα από τον μετέπειτα αυτόχειρα Ζαν Εστάς ως το ασπρόμαυρο χρονικό ενηλικίωσης μιας ολόκληρης γενιάς. Σε ηλικία μόλις 35 χρονών, ο καλύτερος Γάλλος σκηνοθέτης μετά την εμφάνιση του Γκοντάρ παραδίδει τη φιλμική διαθήκη του, το μεγαλειώδες πορτρέτο μιας ζωής καθηλωμένης στην ασημαντότητα. Μια ταινία-ποταμό που προκύπτει από το τίποτα, αλλά προκαλεί σοκ και δέος. Κ.Σ.