Ο Μπομπ Φόσι συνειδητοποιεί ότι είναι θνητός και κάνει μια αυτοβιογραφική ταινία για όσα τον πνίγουν: την πολυμορφική καριέρα του, τη συνεχώς ρευστή προσωπική ζωή του, τις καταχρήσεις, τη μουσική, τον έρωτα και τον θάνατο. Το αποτέλεσμα είναι ένα αφοπλιστικά μεταμοντέρνο φιλμ πάνω στη φύση μιας ιδιάζουσας τέχνης και τις προσωπικές εμμονές, δοσμένο με ριζικά ανανεωτικό τρόπο και επαναστατική χορογραφική προσέγγιση που ανέτρεψαν κάθε υπάρχουσα αντίληψη και κανόνα περί μιούζικαλ μέχρι τότε. Δ.Π.