Μια μόνιμη κατοικία στο Δρυό, λιτή κι ανοιχτή στη μοναδική θέα του νησιωτικού συμπλέγματος απέναντι, έγινε το αγκυροβόλι ενός ζευγαριού. Ο Λεωνίδας Τριανταφύλλου με τη σύζυγό του Ρίτα, έχουν ταξιδέψει στη ζωή τους πολύ και μακριά. Με την Πάρο δεν έχουν παλιούς δεσμούς, αγκυροβόλησαν όμως στο νησί όταν πήραν την απόφαση να χτίσουν τη μόνιμη κατοικία τους και να απολαμβάνουν στο εξής μια πιο ποιοτική καθημερινότητα. Ο Δρυός, με την παράδοξα πλούσια πρασινάδα του και θέα προς τη Νάξο, τη Σχοινούσα και την Ηρακλειά, την Ιο και τη Σίκινο, γοήτευσε το ζευγάρι κι απ ό,τι φαίνεται το «έδεσε» για τα καλά. Η κατοικία, την οποία ανέγειρε ο πολιτικός μηχανικός Σπύρος Δημόπουλος, εκμεταλλεύεται την κλίση του εδάφους, διαμορφώνοντας μια διώροφη κατασκευή με διάφορα, εσωτερικά επίπεδα. Τα υπνοδωμάτια είναι οργανωμένα στο χαμηλότερο όροφο - όπως τα προτιμούσαν παλιά, για περισσότερη δροσιά και για να κόβεται η δριμύτητα του ήλιου. Φυσικά, ο προσανατολισμός και η θέα προς τη θάλασσα έχουν παίξει πρωταρχικό ρόλο στο σχεδιασμό. Γραμμές ευκρινείς και διάθεση λιτότητας, παραδοσιακά ταβάνια από καστανιές στον πάνω όροφο και μπλε, μασίφ, ξύλινες πόρτες αγορασμένες από την Πάρο, terracotta μέσα κι έξω και υλικά γήινα βάφουν απαλά το λευκό χώρο - με μοναδικό «δυνατό» χρώμα το μπλε που συμπληρώνεται με μερικές απαλές, κίτρινες, μεγάλες επιφάνειες. Ολα αυτά, αρμονικά δεμένα μεταξύ τους, δημιουργούν ένα σύνολο σύγχρονο και λειτουργικό και συνάμα αρκετά «υπάκουο» στις εντολές της κυκλαδικής, παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Στο επίπεδο της κύριας εισόδου και δεξιόστροφα ανοίγεται ο ημερήσιος χώρος με το μεγάλο, χτιστό καθιστικό και ένα γωνιακό τζάκι. Τρία επίπεδα χαμηλότερα από την είσοδο βρίσκεται η κουζίνα -μεγάλη και λειτουργική με δρύινα έπιπλα- η οποία έχει δική της, μεγάλη βεράντα με τραπεζαρία στη σκιά και ωραία θέα. Στον κάτω όροφο έχει φτιαχτεί ένα guesthouse με τζάκι, το ατελιέ της Ρίτας -ζωγράφου ούσης- οι ξενώνες, τα μπάνια και η κρεβατοκάμαρα του ζευγαριού. Ενα μπλε υαλότουβλο πάνω από την μπαλκονόπορτα, παίζει με το φως που μπαίνει στο λιτό master bedroom. Μόνο ένα χτιστό κρεβάτι το οποίο στρώνεται με μια παλιά, χειροποίητη κουβέρτα της γιαγιάς, ένα ξυλόγλυπτο έπιπλο και μια μεταξωτή, υφαντή κουρτίνα από τη Β. Ελλάδα, ήταν ό,τι έκριναν απαραίτητο οι ιδιοκτήτες για τον απολύτως προσωπικό τους χώρο. Τα περισσότερα από τα κρεβάτια και τα καθιστικά μέσα κι έξω έγιναν χτιστά, κατά την προσφιλή τακτική των νησιωτικών σπιτιών, μια επιλογή πάρα πολύ βολική και οικονομική. Επιλεγμένα έπιπλα και διακοσμητικά -αντίγραφα παλιών- αγοράστηκαν κατόπιν ωρίμου σκέψεως και εξόπλισαν με τα πραγματικά απαραίτητα το σπίτι, ενώ οι κουρτίνες που το έντυσαν, τα πολλά τραπεζομάντιλα της οικοδέσποινας από διάφορες συλλογές και οι χειροποίητες, λευκές κουβέρτες, είναι δώρα μονάκριβα των γιαγιάδων και των μαμάδων. Αυτό που κυριαρχεί σε όλους τους εσωτερικούς χώρους είναι οι πίνακες της Ρίτας Τριανταφύλλου. Η ιδιοκτήτρια ζωγραφίζει ακατάπαυστα και χαίρεται να διευρύνει συνεχώς τις δημιουργικές ικανότητές της. Ετσι, περιτριγυρίζεται από τα έργα της που τα αγαπάει, «εκθέτει» μια άλλη της πλευρά και «μοιράζεται» τη ζωγραφική της με τους φίλους που επισκέπτονται το σπίτι. Θυμάται χαρακτηριστικά τις εποχές - τα χρόνια που πέρασαν, όλα αυτά που θέλει να μπουν στον καμβά και να γίνουν οι αμέσως επόμενοι πίνακές της... Εξω, πολυθρόνες σκηνοθέτη, ντυμένες με καραβόπανο, και έπιπλα κήπου δημιουργούν διάφορες ενότητες, ενώ διάσπαρτα κοχύλια και βότσαλα φέρνουν την αρμύρα της θάλασσας όλο και πιο κοντά στο σπίτι. Ειδικός φωτισμός που τονίζει επιλεγμένα σημεία, πιθάρια στους υπαίθριους χώρους, λουλούδια φυτεμένα σε ζαρντινιέρες και λευκό, καφασωτό διαχωριστικό, σκηνογραφούν έναν ήσυχο χώρο που είναι πλεονεκτικός θέσει και φύσει και που βιώνεται τις περισσότερες μέρες του χρόνου, κερδίζοντας άνετα το στοίχημα των ιδιοκτητών. Για την Ιθάκη δεν ξέρουμε τίποτα ακόμη, αλλά η Πάρος είχε σε καθημερινό επίπεδο πολλά να τους δώσει, τόσα ώστε η μετεγκατάστασή τους εκεί να αξίζει πραγματικά την επένδυση που έκαναν. Επένδυση χρόνου και κόπου, προπαντός, όμως, ονείρων...