Το Αλεξανδρινό (Poinsettia pulcherrima) είναι ένα μεξικάνικο φυτό που έφερε στην Ευρώπη το 1830 ο J. R. Poinsett, ο πρώτος πρέσβης της Αμερικής στο Μεξικό. Στην πατρίδα του αλλά και σε χώρες με ζεστό καλοκαίρι και ήπιους χειμώνες, γίνεται θάμνος μεγαλύτερος από 2 μέτρα σε ύψος. Οταν, όμως, βρίσκεται φυτεμένο σε κάποιο δοχείο, σπάνια υπερβαίνει τα 60-70 εκ. Είναι δημοφιλές εξαιτίας των μεγάλων φύλλων του αλλά και των κατακόκκινων βακτρίων που περιβάλλουν τα λουλούδια του. Πολλές ποικιλίες υπάρχουν σήμερα, με διαφορετικού χρώματος βάκτρια (λευκά, μπεζ, ροζ, ακόμα και φούξια). Συνήθως μετά τις γιορτές ξεχνάμε το φυτό στη... μοίρα του. Με την κατάλληλη φροντίδα, όμως, μπορεί να διατηρήσει τη ζωντάνια του και να το δείτε να ανθίσει ξανά την επόμενη περίοδο. Οταν χάσει τα βάκτριά του, κλαδέψτε το στα 5 εκ. από τη βάση του και αφήστε το να ξεκουραστεί σε ένα φωτεινό σημείο με θερμοκρασία γύρω στους 15 βαθμούς Κελσίου. Μην το τοποθετείτε δίπλα σε θερμαντικό σώμα και συνεχίστε να το ποτίζετε ελαφρά και να του ρίχνετε ένα υγρό λίπασμα κάθε 15 μέρες, από τον Απρίλιο έως το Σεπτέμβριο. Οταν βγάλει καινούρια φύλλα, μην αλλάξετε τακτική στο πότισμα γιατί το πολύ νερό κάνει τα φύλλα να μαραίνονται και τις ρίζες να σαπίζουν. Προστατέψτε το από τα ρεύματα του αέρα, προσθέστε του λίγο χώμα ανακατεμένο με οργανικό λίπασμα, τύρφη και άμμο σε ίσα μέρη και να είστε σίγουροι πως θα πάρει το δρόμο του και θα σας χαρίσει τα άνθη του με τα εντυπωσιακά βάκτρια, την ίδια εποχή, πιστό στο ραντεβού του με τα Χριστούγεννα!