Οι γεννήτορες των κρασιών

29.08.2013
Ο θεός Διόνυσος πρώτος έμαθε στους Ελληνες την τέχνη της οινοποίησης και εν συνεχεία τους άφησε να πειραματιστούν, να συνδυάσουν και να εξελίξουν το ελληνικό κρασί.

Πες μου την ποικιλία σου να σου πω ποιος είσαι... Οι γεννήτορες των κρασιών είναι που δίνουν και τα χαρακτηριστικά τους στο νεογέννητο. Αν γνωρίζεις την ποικιλία, ξέρεις περίπου και τι σου επιφυλάσσει το κρασί που θα επιλέξεις. Οι παρακάτω ποικιλίες στα χέρια έμπειρων οινοποιών κάθε χρόνο όλο και βελτιώνουν το τελικό αποτέλεσμα, κάνοντας το ελληνικό κρασί να ανεβαίνει σταθερά στην ποιοτική κλίμακα.

Ασύρτικο
Η Κυκλαδίτισσα. Κυρίως, βέβαια, Σαντορινιά. Μια ευγενική, αλλά συγχρόνως και δύσκολη ποικιλία, που μας δίνει κρασιά που διακρίνονται από υψηλή οξύτητα. Τα αρώματα της ποικιλίας είναι φρουτώδη, με χαρακτηριστικό το λεμόνι, αλλά ανιχνεύονται επίσης και ξινόμηλο, ροδάκινο και κίτρο. Γευστικά, δίνει κρασιά πλούσια και γεμάτα, που τα χαρακτηρίζει αυτή η όξινη, νευρική, θα έλεγα, αλλά απολαυστική αίσθηση. Αντιπροσωπευτικές επιλογές το Ασύρτικο Σιγάλα, το Ασύρτικο Χατζιδάκη αλλά και το Ασύρτικο Santo του Συνεταιρισμού.

Μοσχοφίλερο
Πελοποννησιακή ποικιλία, κυρίως από την Αρκαδία. Δεν έχει μεταναστεύσει σχεδόν πουθενά αλλού, και η ντόπια παραγωγή δίνει κρασιά μέσου αλκοολικού βαθμού, υψηλής οξύτητας και υψηλής αρωματικής έντασης. Τα αρώματα που χαρακτηρίζουν την ποικιλία είναι ροδοπέταλων αλλά και λεμονιού, μέντας, γιασεμιού και εσπεριδοειδών. Γευστικά, είναι κομψά, γλυκόπιοτα, όχι πολύ πλούσια, φρουτώδη και μαλακά. Από τις πιο χαρακτηριστικές επιλογές είναι το Κτήμα Τσέλεπου, το Κτήμα Αντωνόπουλου και το Μοσχοφίλερο Μπουτάρη.

Μαλαγουζιά
Θα έλεγε κανείς ότι είναι η πιο trendy λευκή ποικιλία των τελευταίων ετών. Οι περισσότεροι παραγωγοί ιντριγκάρονται να φτιάξουν ένα πολύ καλό κρασί από μαλαγουζιά. Η γοητεία της είναι η πολυπλοκότητα της αρωματικής της βεντάλιας, που παίζει με τα λουλούδια, και κυρίως με το τριαντάφυλλο, τα εσπεριδοειδή, τα κίτρινα φρούτα, και ιδίως το πεπόνι, και νότες πικάντικες, όπως αυτές της πιπεριάς. Στα μειονεκτήματά της καταλογίζεται η γρήγορη χρονικά μείωση της έντασης των αρωμάτων. Παρ’ όλα αυτά, έχουν ήδη υπάρξει παραγωγοί που φτιάχνουν μαλαγουζιές να τις πιεις στο ποτήρι! Αφήστε το μοναδικό άρωμα της μαλαγουζιάς να σας ταξιδέψει μέσα από ένα Κτήμα Γεροβασιλείου ή ένα Κτήμα Αλφα.

Ροδίτης
Η πιο διαδεδομένη ποικιλία μετά το σαββατιανό. Λόγω του ότι είναι ερυθρωπή, είναι γνωστή και ως «αλεπού». Μια αλεπού που προτιμάει τα αμπέλια που βρίσκονται σε υψόμετρο και μας δίνει κρασιά με έντονη αίσθηση δροσιάς, νότες από τροπικά φρούτα και ικανοποιητική οξύτητα. Μια από τις πλέον αντιπροσωπευτικές ετικέτες από τα Καλάβρυτα είναι και ο Ροδίτης Ασπρολίθι Ρούβαλη.

Αγιωργίτικο
Από τις ευλογημένες κόκκινες ελληνικές ποικιλίες –θα έλεγε κανείς ότι κάθε χώρα έχει το αγιωργίτικό της... Επιγραμματικά χαρακτηρίζεται ως βελούδινο, γλυκόπιοτο και ντελικάτο. Είναι το διαμάντι της Νεμέας, και κάθε οινοπαραγωγός θα ήθελε να φτιάξει ένα μεγάλο αγιωργίτικο ή, μάλλον, μια μεγάλη Νεμέα, μια και είναι Ονομασία Προέλευσης. Πρόκειται για ιστορική ποικιλία που, αν και ζει και μεγαλουργεί στο νεμεάτικο αμπελοτόπι, έχουν δημιουργηθεί νησίδες καλλιέργειας και σε άλλες περιοχές. Με απολαυστικά αρώματα κόκκινων φρούτων, όπως φράουλας και κερασιού, μαλακές τανίνες, γλυκόπιοτη γεύση και ευγενικό χαρακτήρα, τα κρασιά από το αγιωργίτικο έχουν μόνο φίλους στον αντρικό αλλά και στον γυναικείο πληθυσμό. Σκέτη μαγεία είναι το Αγιωργίτικο Παπαϊωάννου και το Δρυόπη Τσέλεπου.

Ξινόμαυρο
Η Βορειοελλαδίτισσα κυρία, πολύπλοκη, πολυδύναμη, ευαίσθητη και δυναμική. Μια ποικιλία που θέλει να βρει τον μάστορά της για να γίνει τόσο κοσμοπολίτισσα που θα μας ξαφνιάσει. Ιδιαίτερη πατρίδα του μπορεί να είναι η Νάουσα, αλλά σίγουρα αγαπάει τη βόρειο Ελλάδα. Η πολυμορφία του και η δυναμικότητά του το κάνουν δύσκολο μεν, αλλά γοητευτικό. Απευθύνεται σε πιο εκπαιδευμένους ουρανίσκους και απαιτεί να υποκλιθείτε στην έντασή του, στις στιβαρές τανίνες του, στα αρώματα ντομάτας, πιπεριάς, κόκκινων φρούτων ή ελιάς. Μόνο του η σε χαρμάνι, δίνει κρασιά φαγητού μεγάλης απόλαυσης αλλά και παλαίωσης. Μια γευσιγνωσία από το Grand reserve Μπουτάρη ή το Ξινόμαυρο Καρυδά θα σας πείσει.

Μαυροδάφνη
Τη βρίσκουμε κυρίως στην Πελοπόννησο και τα Επτάνησα και παράγει ξηρά κόκκινα κρασιά με υψηλό αλκοόλ και μεγάλη αρωματική ένταση, όμως την έχουν κάνει διάσημη οι γλυκές της αποδόσεις με τη Μαυροδάφνη Πατρών και Μαυροδάφνη Κεφαλληνίας, που είναι από τα ωραιότερα γλυκά ελληνικά –και όχι μόνο– κρασιά. Μεθύστε γλυκά και πάντα ελεγχόμενα με μια Μαυροδάφνη Πατρών Αχάια Κλάους.

Λημνιό
Μια ποικιλία της βορείου Ελλάδας την οποία συνήθως συναντάμε σε συνδυασμό με άλλες ποικιλίες, που τους προσφέρει υψηλό αλκοόλ, μια μεσαία οξύτητα και όχι ιδιαίτερες αρωματικές εντάσεις. Δοκιμάστε τη σπάνια αυτήν αρχαία ελληνική ποικιλία από την ετικέτα Λημνιό Κίκονες, Λημνιό Porto Carras ή μία Πυρόεσσα από το κτήμα Χατζηγεωργίου.

Ρομπόλα
Η αρχόντισσα του Ιονίου παράγεται στην Κεφαλονιά. Δίνει κρασιά με πολύ καλή οξύτητα, έντονα αρώματα εσπεριδοειδών και καλοκαιρινών φρούτων. Δοκιμάστε τη Ρομπόλα Μεταξά για αυθεντική γεύση.

Μανδηλαριά
Αιγαιοπελαγίτικη ποικιλία που δίνει τα περισσότερα κόκκινα κρασιά του Αιγαίου πελάγους μαζί με το Κοτσιφάλι. Σκουρόχρωμη όψη, κόκκινα φρούτα και δέρμα, έντονες τανίνες και σχετικά χαμηλές οξύτητες της δίνουν τη φήμη της δύσκολης και ατίθασης. Μπορεί να μην είναι πολύ διάσημη ακόμα, αλλά προφανώς δεν θα αργήσει να γίνει.