Κρασί & τηγάνι: Μια σχέση πάθους

09.05.2014
Ως συνοδευτικό του φαγητού, το κρασί αγαπάει σφόδρα τον φούρνο, είναι τρελά ερωτευμένο με την κατσαρόλα και σίγουρα λατρεύει τη σχάρα. Οταν, όμως, το τηγάνι μυρίσει κρασί, η σχέση πλημμυρίζει πάθος.

Το τηγάνι είναι το μαγικό σκεύος της μαγειρικής. Είναι αυτό που εκτοξεύει τις γεύσεις στα ύψη, είναι αυτό που κάνει τα αρώματα να χτυπάνε κόκκινο, είναι το σκεύος που αναδεικνύει τις σάλτσες, είναι το εργαλείο που χρησιμοποιούν οι μεγάλοι σεφ για τις δημιουργίες τους, είναι αυτό που στην κουζίνα δίνει άλλη διάσταση στο φαγητό.

Το κρασί και το τηγάνι έχουν μια παθιασμένη σχέση, αφού και τα δύο, όταν βρεθούν αντάμα, απογειώνονται. Τα αρώματα, οι μυρωδιές, οι γεύσεις και οι μοσχοβολιές αγγίζουν ουράνια τους ουρανίσκους μας. Δεν είναι, άλλωστε, καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι οι περισσότερες συνταγές με κρασί γίνονται στο τηγάνι: Μύδια με κρασί, Πιπεριές με κρασί, Συκώτι σβησμένο με κρασί, Γαρίδες με κρασί στο τηγάνι, Μπριζόλες στο τηγάνι σβησμένες με κρασί, Γλώσσα μοσχαρίσια με κρασί, Ψαρονέφρι με δαμάσκηνα και κρασί στο τηγάνι, Χοιρινές μπριζόλες κρασάτες, Φιλετίνια κρασάτα, Μανιτάρια τηγανητά σβησμένα με κρασί, Χταποδάκι κρασάτο, Λαχανικά στο τηγάνι με κρασί... Και δεν έχει τέλος ο κατάλογος με τα εδέσματα που, όταν πέσουν στο τηγάνι, κλείνουν ερωτικά το μάτι στο κρασί. Στην ουσία, οποιαδήποτε πρώτη ύλη και αν πέσει στο τηγάνι, ανεβάζει στο ζενίθ την απόδοση των συστατικών της. Γι' αυτό απαιτεί την ίδια ένταση και από τον οινικό συνοδό της.

Οι απαιτητικές τηγανιές


Οι «τηγανιές» απαιτούν από τον συνοδό τους να τα δώσει όλα: Το τηγάνι θέλει στο πλάι του κρασιά με υψηλές οξύτητες, υψηλό αλκοόλ, υψηλή συμπύκνωση, δυνατό σώμα και έντονα μπουκέτα αρωμάτων.
Το τηγάνι δεν συγχωρεί δίπλα του έναν πλαδαρό «δημόσιο υπάλληλο». Απαιτεί τσαχπινιά, φαντασία, ένταση, πλούτο, θέαμα και ηδονή.

Οταν το τηγάνι αναζητάει υψηλές οξύτητες, στην ουσία αναζητάει λευκά κρασιά, όπως τα σαντορινιά –με το ασύρτικο να κάνει θραύση, τις ρομπόλες να φλερτάρουν, τα σπαθάτα sauvignon blanc να στενάζουν, αλλά και τις στιβαρές βουργουνδίες να αντέχουν στωικά.

Οταν το τηγάνι ψάχνει να βρει τον ερυθρό σύντροφό του, τότε αγαπάει παθιασμένα τα βορειοελλαδίτικα ξινόμαυρα, τα κρασιά που ορίζονται από Ο.Π.Α.Π. Ραψάνη, τα μπαχαρένια syrah, ξετρελαίνεται με ένα
pinot noir, ενώ δίνει τα ρέστα του σε κλασικά γοητευτικά χαρμάνια όπως τα cabernet-merlot.

Συμπέρασμα: Τηγάνι και κρασί; Μοναδικό, συναρπαστικό, απολαυστικό ζευγάρωμά, που παραμένει ανέγγιχτο από το χρόνο.