Πόπη Χατζηδημητρίου: «Οι παρουσιαστές πρέπει να συνέλθουν!»

22.02.2011

Τα τελευταία δέκα χρόνια την ακούμε στον Galaxy 92,1, αφού έχει κλείσει το κεφάλαιο τηλεόραση. Γιατί αρνείται την επιστροφή της στο γυαλί και πώς κρίνει τα σημερινά τηλε-δεδομένα;

Πόσο διαφορετικός είναι ο κόσμος του ραδιοφώνου από την τηλεόραση;

Στο ραδιόφωνο είσαι ένας νορμάλ άνθρωπος. Δεν καλείσαι να υπηρετήσεις μια εικόνα. Δεν είσαι αποκομμένος από την πραγματικότητα, ούτε μέρος ενός «σεναρίου», όπου πρέπει να κάνεις «αυτό» και τα άλλα να τα αφήσεις στην άκρη.Εάν κάνεις entertainment, φοράς το καλύτερό σου χαμόγελο σαν να λες «μόλις κατέβηκα απ’ το Στρουμφοχωριό».

Είναι περισσότερο χλιδάτη, όμως, η τηλεόραση, δεν συμφωνείς;

Αυτές οι χλιδές μάς έφαγαν και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Ξιπαστήκαμε κι από κάτω έχασκε ο Καιάδας. Φορέσαμε μια «ψευδαίσθηση», μια τεράστια «μούρη» και πουλήσαμε ο ένας τον άλλο για να έχουμε αυτά που μας έδωσε ο Θεός τζάμπα: Φίλους κι αγάπες. Δεν ήταν στραβός ο γιαλός. Εμείς στραβά αρμενίζαμε και φτάνει, ώς εδώ.

Πιστεύεις ότι υπερεκτιμήθηκαν κάποια πρόσωπα;

Ασφαλώς. Κι εγώ όταν έκανα εκπομπές πληρωνόμουν πάρα πολύ καλά, αλλά ποτέ δεν πίστεψα ότι αυτό που έκανα άξιζε όσο το επταπλάσιο της αμοιβής ενός γιατρού! Μην τρελαθούμε. Δεν ανακάλυψαν οι άνθρωποι της τι-βι την πενικιλίνη!

Τα μηνύματα από το «εσωτερικό» των καναλιών είναι να υπάρχει πλέον ένα όριο στις αμοιβές. Το θεωρείς λογικό;

Οταν υπάρχουν κανάλια όπου οι δημοσιογράφοι και οι τεχνικοί ξεροσταλιάζουν για να βγαίνουν οι εκπομπές και μένουν απλήρωτοι έξι μήνες, ας πάρει λίγα λιγότερα ο παρουσιαστής. Δεν θα πάθει κάτι.

Σου λείπουν τα πλατό από τη ζωή σου;

Καθόλου! Πέρασα πολύ καλά για δέκα χρόνια, περνάω όμως θαυμάσια και τώρα. Αλλωστε, ποτέ δεν ήμουν «με τα δυο πόδια» στην τηλεόραση. Οι φίλοι μου ήταν πάντα «εκτός». Ποτέ δεν μπορούσα την πολυκοσμία, τα κοσμικά πάρτι και τα παρεάκια.

Αυτός ήταν ο λόγος που αποφάσισες να αποχωρήσεις;

Στο δικό μου ξεκίνημα η τηλεόραση ήταν... happy hour. Ηταν μια εποχή πολύ αθώα, όπου δούλευες πολύ, μάθαινες πολλά και παράλληλα διασκέδαζες. Μετά υπήρξε πολλή ένταση, πολλή γκρίνια.

Είχες προτάσεις μετά το Alter;

Ναι. Και για πρωινά. Αλλά είχα πια βαρεθεί. Η τηλεόραση δεν ήταν ποτέ για μένα στόχος ζωής.Ηθελα πάντα να έχω εναλλακτικές, άλλους στόχους.

Κι ο ναρκισσισμός του παρουσιαστή;

Δεν πέρασα ούτε έξω απ’ την πόρτα και γι’ αυτό δεν ένιωσα τα «στερητικά» της αποχής. Το σταριλίκι δεν είναι στο DNA μου. Αλλά πρέπει να έχεις ζωή «έξω» για να μη νιώθεις την ανάγκη του «φαίνεσθαι».

Σκέφτηκες ποτέ ότι αν δεχόσουν να συμπαρουσιάσεις τον «Πρωινό καφέ» με την Ελένη Μενεγάκη, όπως σου είχες προταθεί απ' τον AΝΤ1, ίσως η πορεία σου να ήταν διαφορετική;

Οχι. Αντιδρώ πάντα ενστικτωδώς. Ετσι ήθελα, έτσι έκανα. Πάντως, για να σε προλάβω, όταν αρνήθηκα δεν την ήξερα προσωπικά την Ελένη. Ούτε τώρα την ξέρω.

Δεν σε έχει καλέσει ποτέ σε εκπομπή της;

Οχι.

Θα πήγαινες αν σε καλούσε;

Πάντα οι εκπομπές μου στο ραδιόφωνο είναι πρωινές ώρες. Από την άλλη δεν μου αρέσει να είμαι σε καναπέδες και να κάνω χαριτωμενιές. Γενικότερα δεν εμφανίζομαι σε εκπομπές γιατί με τρελαίνει η αναπαραγωγή. Το να λες μια λέξη και να γίνεται... εκατό σενάρια.

Παρακολουθείς την εκπομπή της;

Βλέπω ελάχιστα τηλεόραση. Τις εκπομπές του Θεοδωράκη, «το Νησί» και πολλά ντοκιμαντέρ. Από κάποια στιγμή και μετά θύμωσα και με τα δελτία ειδήσεων. Νομίζω πάντως ότι δεν είναι καλό αυτό που γίνεται: Οτι χτυπούν την Ελένη ενώ για χρόνια έκανε επιτυχία. Πολύ «αίμα», βρε παιδί μου!

Για ποια εκπομπή θα έλεγες ξανά «ναι» στην τηλεόραση;

Για τις μόνες εκπομπές που γίνομαι... πράσινη από τη ζήλια είναι οι περιηγητικές. Το τι φοράει ποιος και με ποια τα έχει δεν με ενδιαφέρουν καθόλου. Ούτε με απασχολεί τι βλέπουν τα νεανικά κοινά, γιατί τα νεανικά κοινά είναι άνεργα. Αυτό με νοιάζει.