Η είδηση έκανε το γύρο του διαδικτύου και λίγη ώρα αργότερα ο δημοσιογράφος Στρατής Λιμνιός που δέχτηκε την επίθεση γνωστοποίησε μέσω Facebook τη δική του θέση για τα γεγονότα, παραδεχόμενος ότι δέχτηκε επίθεση, αλλά αρνούμενος ότι προσπάθησε να κάνει κάτι περισσότερο από τη δουλειά του, υποστηρίζοντας ότι ουδέποτε μπήκε στο νοσοκομείο και πως δεν είχε καμία τέτοια πρόθεση.
Αναλυτικά το ποστάρισμά του στο Facebook:
Θέλω τώρα που νιωθω καλύτερα να ενημερωσω για το τι πραγματικά συνέβη σήμερα στο πλαίσιο κάλυψης ρεπορτάζ για τον αδικοχαμενο Παντελή Παντελιδη διότι έχουν γραφτεί απιστευτες ανακρίβειες που αδικουν και εμένα και ενδεχομένως και την άλλη πλευρά που εξεδηλωσε την οργή της εναντίον μου το μεσημέρι στην είσοδο το τονιζω και ΟΧΙ στο εσωτερικό του νοσοκομείου της Βούλας.
Μπορείτε να το διασταυρωσετε ρωτωντας τους γιατρούς και τις νοσοκομες ακόμη και τη διοίκηση διότι καθαρός ουρανός αστραπες δε φοβάται.... Στο πλαίσιο ρεπορτάζ πλησιασα όντως στο σημείο στην είσοδο στην προσπάθεια μου να έχω ένα φωτογραφικό καρέ από τους συγγενείς και όσους εκείνη την ώρα βρίσκονταν στο σημείο. Κάτι που είχε καταγραφεί ούτως η άλλως από άλλους άρα δε θα είχα κάτι παραπάνω άλλωστε δεν έστειλα ΠΟΤΕ φωτογραφία από το κινητό μου.
Τραβω λοιπόν δύο καρέ με πλάτη τις νοσοκομες που συνοδεύουν τη μητέρα του ατυχου καλλιτέχνη το τονιζω π λ α τ η... και οπισθοχωρω θεωρώντας ότι δε θέλω να κάνω κάτι άλλο... Δεν τραβηξα ούτε κρυφά φωτογραφία δεν λειτούργησα σκοτεινά δεν είχα κρυφή κάμερα η κάτι άλλο σχετικό. Ξαφνικά νιωθω ένα τρανταγμα στην πλάτη από κάποιον εκ του φιλικου περιβάλλοντος ο οποίος μου βάζει τις φωνές κατανοω ότι δεν υπάρχει λόγος να κρατησω τα δύο ασημαντα καρε και του λέω πως θα σβησω τις φωτογραφίες μπροστά του χωρίς δεύτερη κουβέντα κάτι που κάνω αμέσως. Μπροστά στα μάτια του ελέγχεται το κινητό μου το οποίο του ζητώ να μη μου το σπάσει αλλά να το ελέγξει.
Προσπαθώντας να φυγω όντας στην είσοδο του νοσοκομείου διότι δε μπήκα ποτέ μέσα ούτε και είχα πρόθεση να το κάνω νιωθω ένα κύμα απειλων αρκετών που με πλησιάζουν και κατανοω ότι θα μου επιτεθούν. "Παλιο@@@τανα δημοσιογραφε ακουω κάποιον να λέει και κωλοδημοσιογραφε επίσης κάποιοι από τους χαρακτηρισμούς που μου δόθηκαν.
Ξεκινά η επίθεση νιωθω την πρώτη γροθια στο πίσω μέρος της πλατης μου αλλά δυστυχώς προσγειωνονται και δυο μπουνιες η μια πονεσε πολύ στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου. Ένας κύριος που ούτε καν ξέρω το όνομα του διότι δεν ανηκω στο lifestyle προσπαθεί να τους ηρεμησει και με τη βοήθεια ενός συναδέλφου με βάζει σε ένα χώρο δίπλα.
Τρεμω έχω φοβηθει πραγματικά νιωθω ότι απειλουμαι και νιωθω ανυπερασπιστος. Ζηταω συγνώμη με κομμενη ανάσα διαβεβαιω ότι δεν έχω τίποτα στο κινητό μου και επαναλαμβανω απανωτες συγνωμες για κάτι που δεν είχα αλλά είχαν όλοι οι υπόλοιποι από ότι είδα πριν λίγο γιατί έπρεπε να ξεκουραστω. Ο κυριος αυτός που αν σας λέει κάτι αυτό ήρθε την ώρα που με μετέφεραν στο φορειο να δει αν είμαι καλά προς τιμήν του μου λέει μην ανησυχεις δεν κινδυνευεις όλα οκ.
Βγαινω με τη βοήθεια υπεύθυνου σεκιουριτα που με αφήνει σε ένα κουβουκλιο να ηρεμησω δίπλα στην έξοδο του νοσοκομείου. Είμαι ταραγμενος ποναω κιόλας αλλά λέω ελα δεν πειράζει ίσως και να το παρατραβηξες ίσως να ήταν λάθος όλο αυτό που προηγήθηκε. Το εντυπωσιακό ήταν ότι τελικά εγώ δεν είχα τίποτα απολύτως και όμως σε μενα επιτέθηκαν για λόγους που προσπαθω να κατανοησω ακόμη διότι σας το ορκιζομαι δεν έκανα τίποτα στα κρυφά και σίγουρα δεν μπήκα ποτέ στο νοσοκομείο να φωτογραφισω όπως διάβασα πτώμα...
Σε ότι με αφορά θα ζητήσω ένα συγνώμη από την οικογένεια και τους ανθρώπους που ηταν εκεί αν και δεν έκανα κάτι παραπάνω η λιγότερο από τη δουλειά μου και μάλιστα χωρίς να χρησιμοποιησω ανορθοδοξα μέσα. Βγαινοντας έξω συναντω τους άλλους συναδελφους μου αποφευγω να συζητησω τι έχει προηγηθεί και ένας εξ αυτών προθυμοποιειται να με κερασει καφέ.
Θυμάμαι ότι αρχιζω και ζαλιζομαι νιωθω να ποναω στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου είναι πρησμενο. Χανω τις αισθήσεις μου. Μου είπαν ότι συνηλθα και ξαναεχασα τις αισθήσεις μου. Με οδηγούν με φοριο για να υποβληθω σε εξετάσεις μαγνητική κτλ διότι οι γιατροί ανησυχουν για τη διπλή λιποθυμια. Τελειώνουν οι εξετάσεις μου φοράνε νάρθηκα διότι ποναω ακόμη είναι η αλήθεια και φευγω χωρίς να προκαλεσω κανεναν χωρίς να παραπονεθω σε κανέναν χωρίς να πω ούτε στους γιατρούς τι συνέβη αν και γνώριζαν όπως μου ειπαν. Ήρθα σπίτι έπρεπε να κοιμηθω....
Σηκωθηκα και είδα εκατοντάδες μηνύματα και αναπαντητες κλήσεις. Λοιπόν αν εξαιρεσουμε ότι έχω υποστεί ένα σοκ από όλο αυτό που συνέβη είμαι μια χαρά θα έχω κολαρο δυο μερουλες και πάμε παρακάτω. Έτσι ακριβώς συνέβησαν όλα σήμερα.... Έπρεπε να τα περιγραψω διότι από ότι λένε είμαι καλός στη δουλειά μου στο ρεπορτάζ... Θα ήταν άδικο και για μένα και για εκείνους να μην πω την αλήθεια....
Με εκτίμηση Στρατής Λιμνιός»
