Το τραγικό δυστύχημα του πνιγμού του ανιψιού του και γιου του αδερφού του Οδυσσέα Σταμούλη πέρυσι στην Ικαρία, σίγουρα είναι η δυσκολότερη στιγμή της ζωής τους. Πώς να το διαχειριστείς και πόσο μάλλον όταν κατά ένα μέρος τα media όσο και κυρίως τα social media δεν έδειξαν και ιδιαίτερο έλεος στην ασύλληπτη τραγωδία που χτύπησε την οικογένειά τους.

Ο Ισίδωρος Σταμούλης που επιστρέφει φέτος τηλεοπτικά μετά από πολλά χρόνια στη σειρά «Διάφανη Αγάπη» μίλησε στον Γιάννη Πουλόπουλο και στην εκπομπή «Super Κατερίνα» για όλα:

«Δεν είναι ένας απλός παππάς. Έχει παρελθόν. Έχει κατανόηση πολύ και θα εξελιχθεί στην πορεία σε ένα πρόσωπο μάλλον έκπληξη» είπε για τον ρόλο του στη σειρά «Διάφανη Αγάπη» και συνέχισε αναφερόμενος στις απώλειες που καλούμαστε να διαχειριστούμε στη ζωή μας:

«Ο κάθε άνθρωπος στη ζωή του θα βιώσει απώλειες. Το καλό θα ήταν να κρατιέται η σειρά. Όταν σπάει αυτό το κομμάτι είναι λίγο επικίνδυνα»

-Γιατί είχατε τόσα πολλά χρόνια να κάνετε τηλεόραση;

« Είχα κάνει οικογένεια, Προσπαθούσα και με το παιδί μου πολύ. Η αλήθεια είναι πως δεν ήμουν και ποτέ των δημοσίων σχέσεων έτσι όπως μπορεί να τις εννοούνε οι συνάδελφοι που πρέπει να τρέχουνε συνέχεια από μπαρ σε μπαρ. Έχουν βέβαια και το δίκιο τους αυτοί που δεν σε διαλέγουνε γιατί δεν είσαι παρών»

-Το Dolce vita τώρα που ξαναπροβλήθηκε το είδατε και δεν είναι κοντά μας η Άννα Παναγιωτοπούλου πια

«Κάποια κομμάτια τα βλέπω. Βλέπεις και τα νιάτα σου. Σε πιάνει ένα σφίξιμο, όχι μόνο στο στομάχι σου τρέχουνε και κάποια δάκρυα, πώς να σου πω, υπάρχει μια συγκίνηση»

-Είχατε πάει στην κηδεία;

«Όχι. Δεν πηγαίνω εύκολα σε κηδείες. Στενοχωριέμαι πάρα πολύ. Να στο δέσω και με το facebook και τις δημόσιες σχέσεις., Πέθανε ο Μόρτζος τώρα, εννοείται έχω φωτογραφίες μαζί, δεν πόσταρα».

-Πιστεύετε ότι τα media αλλά και τα social media χειρίστηκαν καλά το θέμα του αδερφού σας γιατί έγραφαν για ποιον λόγο εργάζεται ενώ έχει χάσει το παιδί του…

«Αυτό είναι κάτι που με βρίσκει ενάντια όπως καταλαβαίνεις. Πόσο μάλλον σε τραγικά θέματα. Πιστεύω ότι η ζωή θα συνεχιστεί νομοτελειακά, δεν γίνεται αλλιώς, οπότε βάζουμε το κεφάλι κάτω και προχωράμε. Είναι άσχημα αυτά τα πράγματα και δεν πρέπει να γινόμαστε κοράκια»