Ελενάρα,


Καλησπέρα. Δε σου κρύβω πως για να σου γράψω έδωσα πρώτα μια σκληρή "μάχη". Αφού βασάνισα τη σκέψη μου, την έριξα κάτω και τη χτύπησα σα χταπόδι κατέληξα ότι εσύ είσαι η κατάλληλη για να στείλω την αλληλογραφία μου αυτή. Κι ο λόγος είναι η ακτινοβολία της προσωπικότητας, στην οποία θα αναφερθώ. Μια ακτινοβολία που έχει ξεπεράσει τα μικρά σύνορα της χώρας μας κι έχει φθάσει μέχρι τις ΗΠΑ και συγκεκριμένα τη Νέα Υόρκη.

Μη σε πολύ ζαλίζω, όμως με τους γρίφους μου, δεν είναι σωστό. Που λες Ελενίτσα σήμερα θα σου μιλήσω για τον Παπαδάκη. Το Νίκο, το γνωστό μοντέλο. Και μη μου πεις ότι δεν τον θυμάσαι, δε θα σε πιστέψω. Εδώ ολόκληρη εκπομπή με υψηλή τηλεθέαση - ποια ακριβώς είναι δεν την ξέρω - σε γνωστό τηλεοπτικό σταθμό των ΗΠΑ τον ξέρει και του έχει κάνει αφιέρωμα και δεν τον θυμάσαι εσύ; Αδύνατον παιδί μου, δεν είναι λογικό πώς να το κάνουμε. Και υπόψη, η εν λόγω εκπομπή δεν είναι κάποια τυχαία. Και ποιος δεν έχει περάσει από κει. Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, η Κιμ Μπάσιντζερ, ο Τομ Κρουζ με τη Νικόλ Κίντμαν κι άλλοι πολλοί αστέρες. "Ωραία και τι με νοιάζει εμένα"; Θα πεις. Σε νοιάζει, διότι πρέπει να είσαι περήφανη για τον συμπατριώτη σου, ο οποίος ένα μικρό πέρασμα έκανε από την εκπομπή και στην επέτειο των 10 χρόνων της στα πλάνα που έβαλαν, μεταξύ των προαναφερθέντων έβαλαν και τον Παπαδάκη. Και σε ρωτάω , αν δεν είναι αυτή ύψιστη τιμή ποια είναι;

Οι επιτυχίες του φυσικά δε σταματούν εδώ. Ο Νίκος κάνει μαθήματα υποκριτικής και μάλιστα έχει και προτάσεις. "Και το μόντελινγκ"; θα αναρωτιέσαι. Αυτό φίλτατε το κάνει απλά για να βγάζει τα προσωπικά του έξοδα. Πως μερικοί δουλεύουν ως σερβιτόροι ή ταμίες στα McDonalds; Όχι πες μου είναι να μη νιώθεις περηφάνια γι αυτό το παιδί; Τώρα θα ρωτάς που τα έμαθα όλα αυτά, αφού ο μοντέλος έχει εξαφανιστεί τα τελευταία χρόνια.

Από τον ίδιο τα άκουσα, στις τόσες συνεντεύξεις που έδωσε σε περιοδικά και την τηλεόραση. Τι στον "Πρωινό Καφέ" τον είδα, τι στο "Σαν στο σπίτι" σας, τι στο "Down Town" παντού. Και πριν προλάβεις να τον αποκαλέσεις "Μαϊντανό" σου λέω ότι καλά έκανε. Πρώτον, διότι έβγαλε τις θαυμάστριές του από τον κόπο να ψάχνουν τις τράπεζες της πρωτευούσης, μήπως και τον πετύχουν μέσα (είχε ακουστεί ότι ήταν τραπεζικός υπάλληλος) και δεύτερον, διότι μάθαμε τι κάνει στη Νέα Υόρκη και "φουσκώσαμε" όλοι από υπερηφάνεια για το ελληνόπουλο. Ειλικρινά εγώ αυτή τη στιγμή νιώθω ένα φούσκωμα, αν και δεν ξέρω μήπως φταίνε οι γίγαντες που έφαγα το μεσημέρι.