Μήπως είσαι ανορεξική;

09.03.2009
Όλο και περισσότερες γυναίκες σήμερα παρουσιάζουν μία έντονη ενασχόληση με το σωματικό τους βάρος και με την εξωτερική τους εμφάνιση. Οι επιδράσεις από τις δυτικές κοινωνίες προβάλλουν έντονα το πρότυπο της

Κοιτάζεσαι συνεχώς στον καθρέφτη και συνεχώς ανακαλύπτεις ελαττώματα. Ακόμη στα ψώνια, αντί να χαζεύεις τις βιτρίνες, τσεκάρεις την αντανάκλαση σου στο τζάμι. Μετράς θερμίδες, τρέμεις την ώρα του φαγητού και ντρέπεσαι για κάθε μπουκιά που καταπίνεις. Η σκέψη ότι είσαι χοντρή, στοιχειώνει τις μέρες και τις νύχτες σου ακόμη κι αν φοράς XS. Δυστυχώς δεν είσαι μόνη.

Όλο και περισσότερες γυναίκες σήμερα παρουσιάζουν μία έντονη ενασχόληση με το σωματικό τους βάρος και με την εξωτερική τους εμφάνιση. Για πολλές απ' αυτές το πρότυπο της γυναίκας με τις τέλειες αναλογίες καταδυναστεύει τη ζωή τους, υπονομεύει την υγεία τους και δηλητηριάζει τη σχέση τους με τον εαυτό τους. Για κάποιες γυναίκες μάλιστα, η απόκτηση ενός αδύνατου και καλλίγραμμου σώματος γίνεται ο υπέρτατος στόχος, στον βωμό του οποίου φτάνουν να θυσιάσουν ακόμα και τη ζωή τους.

Αν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου, έστω και σε ένα μέρος από αυτή την περιγραφή ίσως να πρέπει να πάψεις ν' αναρωτιέσαι πόσο χοντρή είσαι και ν' αντιμετωπίσεις το ενδεχόμενο ότι μπορεί να πάσχεις από "ψυχογενή ανορεξία" ή απλώς "νευρική ανορεξία" όπως λέγεται συνήθως.

Τι είναι η ψυχογενής ανορεξία;

Πρόκειται για σοβαρή ψυχολογική διαταραχή που σχετίζεται με τη λήψη της τροφής και ονομάζεται ψυχογενής ανορεξία.

Σύμφωνα με την κλινική ψυχολόγο Βάνια Φισούν: "Η διαταραχή αυτή χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη απώλεια βάρους η οποία προκαλείται και συντηρείται από το ίδιο το άτομο. Η διαταραχή αυτή παρουσιάζεται κυρίως σε κορίτσια εφηβικής ηλικίας ή σε νεαρές γυναίκες".

Ποιές είναι οι αιτίες;

Τα κυριότερα αίτια αυτής της διαταραχής είναι κοινωνικοί και βιολογικοί παράγοντες, ενώ σημαντικό ρόλο παίζει και η σχέση της ασθενούς με την μητέρα της και ο τρόπος με τον οποίο βιώνονταν αυτή η σχέση κατά την βρεφική και παιδική ηλικία της.

Τι σημαίνει "υπερβολικά αδύνατη";

Στην ψυχογενή ανορεξία το σωματικό βάρος παραμένει τουλάχιστον 15% κάτω από το φυσιολογικό όριο, είτε λόγω απώλειας κιλών, είτε λόγω του ότι ποτέ δεν επιτεύχθηκε το ανάλογο βάρος.

Συχνά επίσης, σε κορίτσια προεφηβικής ηλικίας, μπορεί να παρουσιαστεί αδυναμία να επιτευχθεί η αναμενόμενη και επιβεβλημένη για την ηλικία αύξηση του σωματικού βάρους.
Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι η απώλεια του βάρους σε αυτές τις περιπτώσεις προκαλείται επίτηδες από τις ίδιες τις γυναίκες με την αποφυγή "παχυντικών τροφών", με προκλητούς εμετούς, υπερβολική σωματική άσκηση, με καθαρτικές ή διουρητικές ουσίες και χρήση φαρμάκων κατασταλτικών της όρεξης.

Μήπως είσαι ανορεξική;

  • Ασχολείσαι καθημερινά με τα κιλά σου.
  • Δεν πιστεύεις ότι είσαι πραγματικά αδύνατη, ακόμη κι όταν όλοι γύρω σου, σου το λένε συνέχεια.
  • Ανησυχείς διαρκώς μήπως παχύνεις.
  • Θεωρείς το φαγητό "κακή συνήθεια".
  • Προσπαθείς να κάνεις εμετό, όταν φας κάτι "απαγορευμένο" (που παχαίνει).
  • Πιστεύεις ότι τα παραπάνω κιλά σε κάνουν ανάξια ν' αγαπηθείς.
  • Δεν πιστεύεις ότι το χαμηλό βάρος μπορεί να βλάψει την υγεία σου.
  • Σου έχει κοπεί η περίοδος.
  • Δεν έχεις ενδιαφέρον για σεξ.

    Αν ισχύουν τουλάχιστον τρεις από τις παραπάνω προτάσεις, έχεις βάλει υποψηφιότητα για την κατηγορία των ανορεξικών γυναικών.

    Επίσης, σε περιπτώσεις που η ασθένεια εμφανίζεται στην προεφηβική ηλικία, η διαδοχή των διαφόρων σταδίων της ήβης καθυστερεί ή αναστέλλεται. Η ανάπτυξη τους σώματος και των μαστών σταματά, ενώ η έφηβος μπορεί να μην παρουσιάσει έμμηνο ρήση.

    Πώς θεραπεύεται

    Η διαταραχή της ψυχογενούς ανορεξίας μπορεί να αντιμετωπιστεί και να θεραπευτεί με τη βοήθεια ψυχολόγου.

    Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι η παραδοχή της ασθένειας από την ίδια τη γυναίκα, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις αρνείται ότι έχει κάποιο πρόβλημα. Επειδή όμως πρόκειται για μια διαταραχή που μπορεί να επιβαρύνει σημαντικά την υγεία της πάσχουσας, μέχρι του σημείου να απειλήσει και τη ζωή της, θεωρείται ιδιαίτερα σοβαρή. Γι' αυτό και συνήθως χρειάζεται η κινητοποίηση του οικογενειακού περιβάλλοντος της γυναίκας προκειμένου να της δοθεί η κατάλληλη υποστήριξη και να βρεθεί λύση.