Διατροφή για το ευερέθιστο έντερο

03.03.2008
Η λειτουργία της κένωσης δεν γίνεται σωστά, αν δεν είναι ισχυροί οι κοιλιακοί μύες και όσοι βρίσκονται το κάτω τμήμα της λεκάνης, καθώς απαιτείται ταυτόχρονη και ισχυρή σύσπαση των ομάδων των μυών που περιβάλλουν το έντερο. Στα άτομα μέσης και τρίτης ηλικίας, η πιο συνηθισμένη αιτία δυσκοιλιότητας είναι τα φάρμακα. Ολα τα

Η λειτουργία της κένωσης δεν γίνεται σωστά, αν δεν είναι ισχυροί οι κοιλιακοί μύες και όσοι βρίσκονται το κάτω τμήμα της λεκάνης, καθώς απαιτείται ταυτόχρονη και ισχυρή σύσπαση των ομάδων των μυών που περιβάλλουν το έντερο. Στα άτομα μέσης και τρίτης ηλικίας, η πιο συνηθισμένη αιτία δυσκοιλιότητας είναι τα φάρμακα. Ολα τα αγχολυτικά και τα ψυχοφάρμακα προκαλούν έντονη δυσκοιλιότητα ελαττώνοντας την κινητικότητα του εντέρου. Διουρητικά και αντιυπερτασικά έχουν παρόμοιες παρενέργειες, καθώς και αντιόξινα για την αντιμετώπιση του έλκους.

Δεν υπάρχει άτομο που να παραπονιέται για δυσκοιλιότητα, αν παίρνει αρκετές φυτικές ίνες, προτιμά τους υδατάνθρακες, πίνει άφθονο νερό και κάνει γυμναστική. Η διατήρηση της καλής συνήθειας να επισκεπτόσαστε την τουαλέτα σε τακτικές ώρες είναι το επόμενο βήμα για να μην υπάρχουν ενοχλήσεις από το έντερο. Τα καθαρτικά καλό είναι να αποφεύγονται, επειδή το έντερο τα συνηθίζει και συνεχώς απαιτεί μεγαλύτερες δόσεις, για να ενεργοποιηθεί. Αθώα καθαρτικά δεν υπάρχουν. Ολα έχουν παρενέργειες.

Από την άλλη, το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου ταλαιπωρεί κυρίως ανθρώπους που ζουν υπό πίεση και κυρίως γυναίκες. Το κλειδί για την αντιμετώπιση είναι η εύρεση της αιτίας και στη συνέχεια η αποτελεσματική θεραπεία. Η διατροφή αποτελεί σημαντικό παράγοντα. Αν και πολλοί γιατροί αρνούνται τη συσχέτιση κακών διατροφικών συνηθειών και ευερέθιστου εντέρου, ασθενείς παραπονιούνται για έξαρση των συμπτωμάτων έπειτα από κατανάλωση ορισμένων τροφών. Στην περίπτωση αυτή οι τροφές χωρίζονται σε εχθρικές και φιλικές για το έντερο.

Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν όσες τροφές αυξάνουν την κινητικότητα, όπως τροφές με πολλές φυτικές ίνες. Επίσης, τα ξινά φρούτα (π.χ. εσπεριδοειδή), τα γλυκά, τα βιομηχανοποιημένα ή συντηρημένα τρόφιμα. Το αλκοόλ, ο καφές, το ξίδι, οι λιπαρές σάλτσες, τα καρυκεύματα, τα γαλακτοκομικά. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν το ρύζι, το κοτόπουλο, τα ψάρια, τα βρασμένα λαχανικά, τα φρούτα που δεν είναι όξινα, τα αβγά, το κρέας και το ελαιόλαδο. Οταν η κρίση περάσει, καλό είναι να προσθέσετε στη διατροφή σας και τις υπόλοιπες τροφές σε μικρές ποσότητες.

Μερικές τεχνικές χαλάρωσης που βοηθούν είναι: Η άσκηση, καθώς βοηθά στον περιορισμό των ενοχλήσεων. Η ομαδική θεραπεία σε συνεδρίες. Διερευνάται με ποιες καταστάσεις συνδέεται η εμφάνιση κρίσης στο πεπτικό, ποιος είναι ο ρόλος του στρες και της διατροφής κ.ά. Η ψυχοθεραπεία. Συνδυάζεται με ειδική υπνοθεραπεία, όπου ο ασθενής υπνωτίζεται και εκπαιδεύεται να χαλαρώνει τους σπασμούς του εντέρου. Η ομοιοπαθητική. Μερικά προϊόντα μπορούν να ανακουφίσουν από τα συμπτώματα, τουλάχιστον σε μερικούς ασθενείς.

Ως προς τη φαρμακευτική αντιμετώπιση υπάρχουν: Σπασμολυτικά, που εμποδίζουν τις συνεχείς συσπάσεις του εντέρου. Αντιδιαρροϊκά, που μειώνουν την ταχύτητα της κίνησης στο περιεχόμενο του εντέρου. Για τους ασθενείς που παρουσιάζουν πρόβλημα δυσκοιλιότητας προτείνεται η χορήγηση συμπληρωμάτων με φυτικές ίνες, που κινητοποιούν το έντερο.

Στέφανος Καραγιαννόπουλος καθηγητής Παθολογίας Διευθυντής προληπτικής ιατρικής, κλ.«Κυανούς Σταυρός»